Vanmorgen rij ik met Quest 195 achter in de bus naar Kortenhoef en haal de nieuwe eigenaar op. Samen rijden we naar Dronten waar Allert, Theo en Ymte aan het werk zijn. Er zijn nog meer handen aan het werk. Guus van Schoot staat aan de draaibank, zijn moeder Marjolein zit haar nieuwe wiel te spaken.Eerst wordt de 195 op de lengte van nieuwe eigenaar John afgesteld. De Avocet voorbanden gaan naar mijn nieuwe 237. John wil de standaard HPV banden er wel om. De achteras van de 195 wordt uitgebouwd en voorzien van een derde kogellager. Dit moet het beschadigen van de as door de belasting van de lagerschaal voorkomen.
Hij gaat een eindje rijden en komt dol enthousiast terug.
De nieuwe 237 is uit dezelfde mal gekomen als de 195. Dit betekent dat ook deze weer niet heel mooi glanzend is en de polijst machine er aan te pas zal moeten komen. Dat komt later wel een keer.
In de 237 wordt een staal draadje gemonteerd waardoor het stuur in de goede positie blijft, de banden leg ik er zelf even om. Dan is het tijd voor een ritje. De fiets rijdt zoals verwacht, geen merkbare verschillen met de 195. Wel ratelt de voor derailleur licht in de 3e versnelling. Theo verhelpt dit snel.
Zijn er trouwens verschillen met de 195? Toch wel. Er zit een geheel nieuwe achter brug constructie in. Kon het voorheen gebeuren dat de fiets bij het snel accelereren iets in veerde, dat kan nu niet meer. Het in veren was eigenlijk alleen echt hinderlijk in de bergen, daar verlies je bij het dan wat sterkere in veren wat energie. Nu ligt de trekkende ketting in lijn met het draaipunt van de wielophanging. Theo heeft nu 3 watt Luxeon LEDs als richtingaanwijzers gemonteerd, prima. Een heel belangrijke nieuwe verbetering betreft het remlicht. Dat is een eigenlijk onmisbaar attribuut. Slim hebben ze het probleem van de parkeerrem opgelost. Wordt de rem aangetrokken en geblokkeerd, dan blijft het remlicht onbedoeld branden. Een klein schakelaartje zet het remlicht dan weer uit.
Theo heeft het losse LEDje dat naast de schakelaar voor de richtingaanwijzer was gemonteerd, en prompt stuk ging, nu netjes gemonteerd in het huisje waarop de schakelaar staat. Het remlicht zou in de body van de fiets worden gemonteerd, evenals het achterlicht. Dat....is niet gebeurd, er zit weer gewoon een achterlicht op. Een voordeel is wel dat het licht nogal wat feller is en makkelijk kan worden vervangen. Is er met in de body gemonteerde LEDs wat loos, dan moet de bovenkap van de fiets.
Ik heb gevraagd of het laminaat van de rollbar wat dikker mag worden. Bij de 153 en de 195 is er door knijpen een lichte craquelé ontstaan. Je kunt nu voelen dat het in knijpen niet makkelijk meer lukt. Beyss, de fabrikant van de kunststof delen, heeft dit keurig gedaan. De laatste verandering is de plaats van de accu. Deze zit nu op het achterwiel.
Om vier uur worden de beide Quests in de bus geladen en via Kortenhoef, waar de 195 wordt uitgeladen rij ik door naar huis. Daar schat ik de lengte van de bus verkeerd in en verfrommel het achterspatbard van Marians Yaris.
Naschrift: Vandaag, zondag, meldt Ymte me tijdens de jaarvergadering van de NVHPV, dat mijn fiets weer terug moet naar Dronten. De achterbrug waar Ymte al even mee rijdt is gebroken. Dat betekent dat de nu al vervaardigde bruggen, 20 in totaal, òf moeten worden aangepast òf op de schroothoop verdwijnen. Dat is nu eenmaal de prijs om als eerste de nieuwste techniek aan boord te krijgen.
