3M Dual Lock klittenband op minivizier

Robert-Jan Bakker is blij met mijn minivizier. Minder blij is ie met het klittenband. Ondanks dat dit al een tijdje van de originele fabrikant Velcro is, gaat het na verloop van tijd minder kleven. Vooral in de regen is dat lastig. Robert-Jan stelt voor om 3M Dual Lock aan te schaffen en dit op het vizier aan te brengen. Hij wil me van zijn bevindingen op de hoogte houden.

Dat laatste is niet echt nodig :). Ik heb 3M Dual Lock band in zowel zwart als transparant in huis. Met heel veel plezier kleef ik daar mijn GPS en SRM meter op het aluminium plaatje dat op mijn stuur zit.

3M Dual Lock bestaat uit vele kleine paddestoeltjes die met de rechte onderzijde van de hoedjes in elkaar haken. Je krijgt een soort klik verbinding waarna de beide delen niet meer bewegen. Dit in tegenstelling tot gewoon klittenband waarbij de op elkaar bevestigde delen nog beweeglijk kunnen zijn.

Ik ben vanmiddag, het regent hier voortdurend, een nieuwe voorraad minivizieren aan het maken. Ik voorzie er één van transparant Dual Lock tape en breng het aan. Met een mooie klik laat het vizier zich nu vastklikken op de Quest.
Een klein nadeel is dat het iets dikker is dan gewoon klittenband. Ook is het met € 11,50 per meter lengte nogal prijzig.
Deze uitvoering is een experiment en geen standaard levering bij de huidige minivizieren.

Goede tip Robert-Jan! Ik stuur je een stukje toe om het ook te proberen.

Modificatie kettingtandwielashouder gemonteerd.

Precies een jaar geleden heb ik de eerste versie van de kettingtandwielashouder gemonteerd. Deze versie is voorzien van een rond lager aan de rechterkant. Vandaag, precies 15.000 km verder, werkt alles nog uitstekend.
Ten behoeve van een grotere betrouwbaarheid heb ik ter vervanging van het rechter ronde niet klemmende lager, een klemmend exemplaar ontworpen.
De meeste kopers van de eerste versie hebben het nieuwe rechter klemmende lager al in bezit. Uitgerekend Klaas de Jong niet. Klaas reed van Santiago de Compostella in Spanje via de Pyreneeën naar Sneek. Het ronde lager gaf problemen die met een lijmklem tijdelijk, tot thuis in Sneek, werden opgelost.
Een goed moment om het rechter klemmende lager in mijn eigen Quest te monteren.
Ik draai de M5 inbus bout van de ashouder los en het kettingtandwiel komt vrij. Vervolgens demonteer ik het rechter ronde lager. Tot mijn verrassing is het ronde lager nog als nieuw. De O-ringen hebben ruim 5000 km dienst gedaan en zijn nog steeds bruikbaar. Wel zit er precies op het midden een slijtspoor veroorzaakt door de kettingschalmen. De lange levensduur moet worden toegeschreven aan het spaarzaam gebruik van olie.

Het nieuwe rechter lager zit snel op zijn plaats en het kettingtandwiel krijgt twee nieuwe O-ringen. Het kettingtandwiel met de SKF E2 lagers draait fantastisch mooi licht. Het stukje carbon dat ik met een druppeltje secondenlijm over de tunnel had geplakt trek ik er nu af. De tunnel vervormt niet anders was dit stukje carbon er al lang afgebroken.

Vanavond trakteer ik me op een trainingsrondje van 30 km. Ik noteer na afloop een gemiddelde snelheid van 46,6 km/u. Zo snel was ik nog niet eerder.

Wat doen Wim en Jan vandaag op de RDW baan?

De dag van vandaag staat in het teken van geheimhouding. Wat is er aan de hand?
Ik ben uitgenodigd om op de RDW baan in Lelystad foto's te komen maken van de eerste rit van een nieuwe superfiets.
Ik kom langs Enkhuizen en haal Jan Reus thuis op.

Team Elan gaat voor het eerst rijden met de recent ontwikkelde super stroomlijn.
Het toeval wil, of misschien is het niet echt toevallig, dat ook het team van TU Delft voor het eerst gaan rijden met de Velox2.
De afspraken, zowel met team Elan als met TU Delft om niet al te uitgebreid in te gaan op wat er vandaag te zien is, respecteer ik uiteraard. Foto's van de nieuwe 'machines' zijn volop gemaakt, maar komen pas later op deze blog.
Wel mag ik overbrengen dat de beide teams zeer tevreden zijn over de eerste resultaten. Jan en ik zijn enthousiast over wat we te zien krijgen.

Daniel Fenn, hij heeft iets te maken met team Elan, heeft een extreme racekap op zijn Evo-K gemaakt. Het lijkt wel op de 'Nightrider'. Hij kan alleen nog door een klein kiertje kijken. Alles is gericht op maximale snelheid. En reken maar dat het hard gaat. Hij gaat ronden lang met snelheden van 65 km/u en harder als een beest te keer. Hij presteert het zelfs om met die snelheden op twee wielen te rijden. Let wel, hij ziet vrijwel niets.

Ik heb uitgebreid de tijd om de fraaie K-drives te bekijken die in de Velox2 en op enkele Raptobikes zijn geïnstalleerd. Ook zie ik daar de nieuwe 3AX pedalen. Ik draai een tijdje op de Tacx rondjes met de K-drive en dat gaat best goed.

Met de ontwerper van beide nieuwe super fietsen, David Wielemaker, ga ik eerdaags in gesprek voor het ontwerp van een snelle stroomlijn rond de Munzo kanteltrike van Bram Smit.
Al met al een dagje smullen van de allermooiste techniek die op fietsgebied te bedenken valt.

Risse dempers nu uit voorraad leverbaar

Vanmorgen arriveren er weer 45 Risse dempers uit de VS. 3 dagen eerder dan verwacht, waardoor de invoerrechten, de btw en de inklaringskosten, deze moeten contant worden voldaan, met wat moeite bijeen gegaard worden. De draadeinden zijn nu 5,5 cm lang en kunnen er dus helemaal ingedraaid worden. Er zit nu standaard 5,5 bar druk in. Voor de meerderheid van de fietsers voldoende. Alleen lichte bestuurders moeten er nog één tot anderhalve bar uitlaten. De zware jongens boven 100 kg moeten er een bar bijpompen.

Alle bestellers die nog geen demper ontvingen, mogen deze komende week verwachten.

De dempers zijn nu voor het eerst uit voorraad te leveren. Wil je vrijblijvend een demper proberen, dan kan dat zonder kosten. Bestel er gewoon een in de webwinkel en vink bij betaling 'op rekening' aan. Pas als je de demper wilt houden, en reken maar dat dat risico groot is, dan betaal je de rekening. Vergeet niet de Acu-fill adapter erbij te bestellen.

Shell Eco Marathon

Vanmorgen vroeg rijden we naar Rotterdam om een bezoek te brengen aan de Shell Eco Marathon. We zijn Jan Geel, Jan Reus en ondergetekende. Even na tien uur zijn we bij Ahoy en zien juist de gemotoriseerde Quest van ROC ter AA terugrijden van het circuit.
Ze hebben hun rondes zojuist gemaakt. Slim omdat er dan nog weinig voertuigen in de baan zijn.
Paschal Noor en de teamleden zijn dolblij met de resultaten. Maar liefst 438 km op een liter hebben ze weten af te leggen. Gecorrigeerd naar Euro 95 werd dit 416 km. Dat is ruim dubbel zoveel als de twee andere velomobiel afgeleiden, nog een Quest en een Mango. Hiermee zijn ze beste Nederlandse team op GTL en derde in de rangschikking van alle Europese GTL deelnemers.

Jammer is dat de racekap niet mocht worden gebruikt. Het voertuig werd iets te hoog en kwam niet door de keuring. Gelukkig hadden ze wel een royaal minivizier waarvan de effectiviteit meer dan bewezen is.
Na het bezoek aan de paddock van ROC ter AA hebben we onze pasjes en polsbandjes bij de registratie bali opgehaald. Zonder deze attributen kom je vrijwel nergens in.
Het zogenaamde LAB is een gigantisch paviljoen waar vele tientallen wetenschappelijke proeven staan opgesteld. Allemaal interactief en van een zeer hoogwaardige kwaliteit. Shell heeft hier miljoenen in geïnvesteerd. Een enthousiaste TU Delft studente laat ons de volkomen wrijvingsloze zwevende magneten zien. Het principe is dat magneten die met vloeibare stikstof dichtbij het absolute nulpunt zijn afgekoeld, door niet gekoelde magneten worden afgestoten en zo blijven zweven.

Het interessantste deel van ons bezoek is een ronde langs de meer dan 200 paddocks. Ieder team heeft een eigen ruimte waar hun voertuigen rijklaar worden gemaakt. De omvang, uitrusting en presentatie zijn ook hier indrukwekkend. Hier wordt gesleuteld, gegeten, en hoewel niet toegelaten, ook geslapen. We zien fantastische staaltjes van inventiviteit. Universiteitsteams uit heel Europa maken veelal gebruik van waterstof als brandstof. De effectiefste voertuigen komen tot 5200 km op, omgerekend, één liter benzine. Het risico op mislukking is daarbij ook het grootst. Een Haags team heeft niet meer dan 100 meter met hun geavanceerde waterstof voertuig kunnen afleggen door een storing in de elektronica.

Wij brengen een bezoek aan de andere Quest en Mango teams. Beide teamleiders zijn geïnteresseerd in een groot aantal verbeteringen die er aan hun voertuigen kunnen worden aangebracht. Beiden hadden zelfs geen minivizier en laten daarmee zomaar 10% rendement verbetering liggen.

Tenslotte kijken we nog een uurtje bij het 1600 meter lange circuit. Vanmorgen reden de 'prototypes', nu rijden er de urban voertuigen. Dit zijn min of meer 'gewone' autootjes. Altijd met vier wielen en volledig gesloten. De meeste rijders kiezen er voor om de motor een aantal seconden te laten draaien en accelereren vlot. Dan wordt de motor uitgezet en rijden de voertuigen uit. Als ze rond de 5 km per uur rijden wordt de motor weer gestart enz enz. Ze moeten uiteindelijk 25 km/u gemiddeld hebben gereden.
Met een gratis bouwpakket van een op zout rijdend autootje keren we tevreden huiswaarts.

Duitse fietsvrienden door Noord-Holland

Vandaag zijn Robert Frischemeier, Frank Terfort en Hajo Eckstein, drie Duitse lange afstand velomobilisten in Nederland. Ze slapen vannacht op camping Vogelzang en zullen om half tien bij pont Driehuizen staan.
Jan Geel, Kees van Hattem en Cees Roozendaal zijn vroeg op de koffie en samen rijden we naar pont .... Buitenhuis. Martin Merkelbag is daar ook al. Daar wachten we tevergeefs op onze Duitse vrienden. Robert belt en herinnert me eraan dat ik echt pont Driehuis heb bevestigd. Is ook zo, Wim toch. We rijden voor de wind naar Velsen-Noord en rijden vervolgens met 7 Questen en één Milan over de prachtige Zeedijk naar De Woude. Na de koffie gaat de groep op weg naar Oostwoud.
Het gaat 34 km/u en dat lijkt iedereen te kunnen volgen. Toch blijkt dat het voor Kees te hard gaat en zonder dat ik het merk haakt ie af. Kees heeft het zelfs over 40 km/u. Dan blijkt weer dat achteraan een groep rijden voor iedereen zwaar is, zelfs voor een sterke fietser. Je moet steeds versnellen om de groep bij te halen. In die gevallen is er maar één oplossing, de rijders die het het lastigst kunnen volgen moeten zich achter de voorrijder nestelen. Dan kan de voorrijder, die het door de regelmatige snelheid het makkelijkst heeft, eenvoudig zijn snelheid aanpassen.

Via de Berkmeer rijden we naar Museum De Baan in Oostwoud. Het laatste stuk gaat het echt 40 km/u. Annie ontvangt ons hartelijk met koffie en Westfries suikerbrood. Hajo, Frank en Robert krijgen een rondleiding in het museum.
Als onze vrienden het museum hebben bekeken nemen we afscheid. Ik ga terug naar De Woude, 320 km in twee dagen lijkt me wel voldoende.
Cees en Jan stappen weer in en begeleiden de mannen via Medemblik naar de Afsluitdijk.
Mooie rit.

Rondje Groene Hart

Vandaag staat een rondje Groene Hart op het programma. Samen met Kees rijden we naar pont Buitenhuis. In Assendelft zien we een rode Quest linksaf slaan waar het rechtsaf moet zijn. Arnold Stokkel is even de kluts kwijt.
Aan de zuidzijde van het Noordzeekanaal staan Elly en Jules al te wachten. Vlak voor vertrek meldt zich nog een Raptobike rijder.
Eerst maar eens de klimmetjes op Spaarnwoude, dan richting het kopje van Bloemendaal. Op de klinkers van de afdalingen kan de Risse demper zijn nut bewijzen. Dat gaat uitstekend en ik laat de fiets zonder trappen naar beneden rollen. Beneden zie ik op de GPS dat de hoogste snelheid 65.1 km/u is geweest.
Via de bollenstreek rijden we zuidwaarts. Ondanks dat de zon zich uitgebreid laat zien blijft het met 13 gr. C. fris.
Na een korte lunchpauze rijden we zuidelijk van de Nieuwkoopse plassen een schitterende route langs De Meije.
Deze route sluit aan op de weg langs de Mijdrechtse Zuwe. Ook hier is het fantastisch rijden. De oevers zijn tot een meter hoogte begroeid met fluitekruid, boterbloemen en koolzaad. Dat noopt tot voorzichtig rijden, er zijn nog een paar duizend fietsers en motorrijders en route. Iedereen houdt zich aan de regels en heeft geduld. Dat zal straks wel anders worden ....

Na een heerlijk ontspannen tocht stoppen we bij Elly en Jules thuis in Nes aan de Amstel. Daar is het zelfgebakken rozijnenbrood een traktatie.
Omdat Kees, naar eigen zeggen, dreigt 'in te kakken', beginnen we aan de laatste etappe.
Arnold rijdt voorop en blijft de Amstel volgen ... tot in hartje Amsterdam. We rijden over De Dam en het Damrak. De afstand tussen langzaam rijdende bussen en auto's is vaak maar in centimeters uit te drukken. Op de kruising Damrak - Prins Hendrikkade moeten we linksaf oversteken. Nou ... dat gaat dus niet. Ik raak letterlijk totaal verstrikt in vele tientallen fietsers die zowel van links als van rechts komen. Als het helemaal vast staat vliegen de fietsers links en rechts de rijbaan op. Als ik uit de kluwen ben ontsnapt, roept één van de fietsers 'rot op met dat ding de stad uit'.

Vóór en op de pont over het IJ is het wederom liederlijk druk. Ook dat overleven we zonder brokken.
Dan kunnen we weer rijden op wegen die voor onze fietsen zijn gemaakt. We koersen op de linkeroever van het Noord-Hollands kanaal richting Purmerend. Daar nemen we afscheid van Arnold die naar Hoorn gaat. Kees en ik rijden richting West-Graftdijk waarna ik na 170 km voldaan de pont naar ons eiland neem.

Voordemper luchtgeveerd en oliegedempt?

De titel van dit blogbericht klinkt waarschijnlijk veel velomobielrijders als muziek in oren.
Eerder heb ik bericht dat Risse Racing een oplossing zou proberen te vinden voor de voorpoten van Quest, Strada, Mango en vele andere velomobielen.
Nu de achterdemper de wegligging sterk heeft verbeterd is de vraag of dit ook voor de voorpoten mogelijk kan worden.
Het ziet er goed uit. Risse werkt nu aan een modificatie van de huidige veerpoot. In de bovenkant van de veerpoot komt een smalle lucht geveerde olie gedempte module. De veerpoot zelf, inclusief zijn bevestiging op de naaf blijft ongewijzigd. Uiteraard zal in deze smalle module de druk hoger moeten zijn dan in de achterdemper.
Over ongeveer twee weken hoopt Risse een prototype klaar te hebben.
Morgen worden de 45 bestelde dempers naar Nederland verzonden. Binnen twee weken kunnen alle bestellers die hun demper nog niet hebben ontvangen hun Risse demper tegemoet zien.

Mango en Risse demper
Mango rijders krijgen met ingang van heden dezelfde makkelijke inbouw methode als Quest en Strada rijders.
Het onderste draadeind en de stangkop voor de Quest en Strada zijn 8 mm, in de Mango evenwel 6 mm. Bestellers van een Risse demper voor de Mango krijgen nu kosteloos zowel de vork bovenaan als een van 8 naar 6 mm verlopend draadeind aan de onderste bevestiging. Deze kan direct in de bestaande 6 mm stangkop worden geschroefd.

Rondje Noord-Holland

Vanmorgen is het stralend helder weer. Fris met 11 graden, maar dat zal toenemen tot 14 gr. C. De kap blijft thuis, het minivizier neemt waar vandaag. Naar Den Helder heb ik de wind schuin achter. Dan zijn snelheden van 40 tot 46 km/u zonder uitgeput te raken langdurig vol te houden. De SRM meter toont dat ook aan. Over ruim 10 kilometer kan er een gemiddelde snelheid van 40,5 km/u worden aangehouden met een hartslag van 129 slagen per minuut. Het vermogen is gemiddeld 159 Watt. De cadans is een lage 74 omwentelingen per minuut.

Na mijn krentenbolletje in Den Helder gaat het voor de wind naar Den Oever. Dat is een feestje. Na Den Oever komt de wind van rechts in. Dat betekent even harder trappen om in de 40 km/u per blijven rijden. Een lepelaar kruist mijn pad en dat levert even later een aardig plaatje op als de grote wieken van de lepelaar tegelijk met de wieken van veel windmolens in één beeld te vangen zijn.
De Ambtenaar ziet er inmiddels reusachtig uit met alle drie de wieken op zijn plaats.

Klaas de Jong belt vanuit Spanje dat zijn Risse demper 'plat' staat. Op mijn vraag of het autoventiel op de demper wel een dopje heeft, meldt Klaas dat er geen dopje op zit. Daar zit wel bagage en die kan zo'n klein pennetje makkelijk bereiken. De lucht is er dan snel uit en zakt de Quest omlaag. Ik geef Klaas wat aanwijzingen en hoop van harte dat ie verder kan. Hij heeft ook de oude standaard demper mee, dus verder komt ie. Op zijn blog zullen we kunnen lezen hoe het afloopt.

Na het traditionele kopje espresso bij Kwikkel in Medemblik, duik ik de Wieringermeer in. In de verte ontwaar ik twee ligfietsers in fel gekleurde kledij. Zij maken aanstalten om te stoppen dus doe ik dat ook. Het blijken Franse fietsers te zijn. De man heeft een badge op zijn bovenbeen dat ie lid is van de 'club van 100 cols'. Geen beginners dus. Op mijn vraag waar ze heen gaan antwoorden ze in koor 'naar de Noordkaap'. Ze hebben vijf maanden de tijd, dus dat moet lukken. Er worden over en weer foto's gemaakt en we vervolgen beiden onze weg.

Via De Langereis passeer ik Heerhugowaard aan de oostzijde. Na ruim vier uur heb ik de 138 kilometer op een heel plezierige manier achter de rug.

Maxi racekap voor Shell Eco Marathon

Jan Reus werkt al even aan een speciale racekap voor plaatsing op de gemotoriseerde Quest van het ROC Helmond. 17, 18 en 19 mei vindt in Rotterdam rond Ahoy de Shell Eco Marathon plaats. 219 teams uit heel Europa doen hieraan mee. Nederland is met 19 teams, waaronder die van ROC ter AA uit Helmond, vertegenwoordigd.
Doel is om met zo weinig mogelijk brandstof zo veel mogelijk kilometers af te leggen. Er mag met verschillende brandstoffen worden gereden. Waterstof, benzine, zelfs elektrische voertuigen mogen meedoen. Alles wordt omgerekend naar een standaard benzine. ROC Helmond doet mee met GTL, Gas To Liquid. Dit is een dieselolie die wordt vervaardigd uit aardgas.

De eisen die aan de voertuigen worden gesteld zijn heel zwaar. Zo moeten de berijders onder andere een integraal helm dragen en moet boven die helm nog een rollbar worden aangebracht. De voertuigen moeten gesloten zijn en daar komt Jan Reus in beeld.
Er moet een racekap worden gemaakt die liefst de aerodynamische vorm niet teveel verstoort. Uiteraard moet de bestuurder inclusief zijn integraalhelm zijn hoofd ook nog kunnen draaien.

Vanmorgen rij ik naar Hoorn om het eindresultaat te bewonderen. Oops.... wat een groot ding. De kap wordt precies als een gewone racekap op de Quest gezet en past exact over de tunnel. Graag wil ik wat vergelijkende tests met mijn eigen racekap doen. Als ik van huis ga waait het 5 Bft met vlagen van 6 Bft. Dat is gewoon teveel van het goede om een zinvolle vergelijking tussen de kappen met de SRM meter te maken. We beperken ons tot het maken van wat foto's.

19 mei ga ik met Jan naar Rotterdam om de mannen van het ROC Helmond in actie te zien.

Update 21.00 uur van teamleider Paschal Noor

Hallo Jan en Wim, Vandaag hebben we de racekap ontvangen. Geweldig!!!!. Het ziet er erg imposant en indrukwekkend uit. Uiteraard hebben we direct enkele testronden gereden en het ziet er veelbelovend uit. We testen op een slecht geasfalteerd terrein, maar ondanks de slechte weg reden we toch een verbruik van ruim 1 : 120. Ik ga ervan uit dat we straks in Rotterdam bij gunstige omstandigheden ruim 1 : 150 halen. Maandag vertrekken we naar Rotterdam. Als het voertuig bestickerd is zal ik kijken of we een foto kunnen maken en naar jullie opsturen. Maar ik heb ook begrepen dat jullie zaterdag nog komen kijken. We kunnen nog rijden van 8.30 uur tot 12.00 uur. Gr. Paschal Noor

Risse dempers succesvol, instelling luchtdruk

De eerste 60 Risse schokdempers zijn bij evenzoveel fietsers afgeleverd. Van de lovende reacties krijg ik rode oortjes.
De vraag naar de Genesis en Astro 5 dempers is zo groot dat de eerste twee zendingen van 30 dempers, totaal 60 exemplaren, al verkocht zijn. De volgende bestelling van 45 dempers zal volgende week woensdag uit de VS naar ons worden verzonden. Dat neemt gemiddeld 10 dagen in beslag.
Bestellers van dempers tot en met 5 mei hebben hun dempers inmiddels ontvangen. Bestellingen daarna worden over ongeveer drie weken uitgeleverd.

Risse Racing heeft Velomobielonderdelen.nl aangesteld als exclusief distributeur voor Europa voor alle velomobiel dempers.
Dit was de afspraak bij de garantiestelling van mij aan Risse dat ik minimaal 50 tot 100 dempers in het eerste jaar zou afnemen. Die aantallen zijn nu al binnen een maand gehaald. Risse heeft nu een speciale webpagina voor de velomobieldempers gemaakt.

Luchtdruk
De eerste dempers zijn afgeleverd zonder dat ik heb gecontroleerd hoeveel druk er in de VS is ingepompt. Dit blijkt nu tussen 7 en 10 bar te zijn geweest. Veel te veel dus. Enkele fietsers hebben zonder controle van de luchtdruk de demper ingebouwd en zijn daar mee gaan rijden. Dat gaf natuurlijk niet het gewenste effect. Inmiddels is duidelijk wat de beste drukinstellingen bij de verschillende gewichten van de rijders zijn. Onderstaand staatje geeft een overzicht en is een goed begin punt.

60 tot 65 kg 4,5 bar
65 tot 75 kg 5,0 bar
75 tot 80 kg 5,5 bar
80 tot 90 kg 6,0 bar
90 tot 110 kg 6,5 tot 7,0 bar

Veel fietsers zijn blij met de uitstekende wegligging. Het achterwiel blijft onder vrijwel alle omstandigheden op de weg en het dribbelen op slecht wegdek is niet meer aanwezig. Andere fietsers zijn blij dat de klappen die de fiets krijgt in diepe gaten en steile drempels nu gladgestreken worden. Mijn eigen ervaring is dat ook de snelheid flink is toegenomen. Deze week ben ik begonnen met de training voor Cycle Vision. Ik maak vrijwel dagelijks een trainingsrit van ruim 30 km. Ik weet nog heel goed dat ik in dezelfde periode vorig jaar op het traject De Woude - Westdijk - Alkmaar - Schermerhorn - Driehuizen - West-Graftdijk - De Woude, steeds op een maximum gemiddelde snelheid van 43 km/u uit kwam. Deze week reed ik al 46,1 km/u in gewone toertrim met minivizier. Gisteren, in de regen, reed ik met racekap zelfs een gemiddelde van 46,5 km/u. En dat met nog wel een enkele kilo's wintervet om het lijf :). Hoe dan ook, voor veel fietsers is de verbeterde veiligheid belangrijk, voor andere fietsers het toegenomen comfort.
Zelf geniet ik van de toegenomen controle over de fiets waardoor er veiliger en sneller kan worden gereden.

Test Risse demper bij hoge snelheden

Peter Colbers uit Maastricht heeft afgelopen dagen, net als tientallen andere Quest, Strada en Mango rijders, zijn Risse schokdemper voor zijn Quest ontvangen. Peter kondigde gisteren aan dat hij de demper op een aantal min of meer gevaarlijke Limburgse hellingen zou gaan proberen. Zijn conclusie, ook die over het gevaar, onderschrijf ik van harte. Hieronder zijn eigen verhaal.

Hi Wim,
Veilig beneden.
De hoge snelheidstest van de Risse demper (5 Bar, ik weeg 70 kg) in de Limburgse heuvels bij Maastricht is (gelukkig) goed verlopen.
Wat opvalt is dat het deinen bergop volledig weg is, dus alle energie gaat nu naar een voorwaartse beweging, dat moet toch een snelheidswinst opleveren.
Bergaf, eerst maar eens voorzichtig, een hele slechte weg waar ik vanwege zijdelingse bewegingen vroeger maar 30 km/h kon rijden gaat nu probleemloos met 45 km/h. Daarna een flinke lange afdaling die ik vanwege zijdelingse bewegingen van ca. 1 meter met gevaar voor eigen leven eerst maar met 65 km/h deed kan nu met 75 km/h en heel weinig bijsturen. Een derde helling kan ik niet op volle snelheid nemen vanwege een auto die maar 70 km/h wil rijden, ik merk nu tijdens het remmen dat de fiets wel zijwaarts gaat vanwege niet goed afgestelde remmen (dat had ik eerder nooit gemerkt doordat Quest zich in deze afdaling met bochten heel zenuwachtig gedroeg). De laatste afdaling is er een waar je volgens mij tegen 100 km/h kunt halen, dit nooit aangedurfd omdat ik bij ca. 80 km/h moest bijremmen vanwege het onbeheersbare gedrag van de Quest. Nu gewoon voluit laten gaan, geen enkele onverwachtse beweging. Helaas geeft de Polar het hier op, de snelheid is wel heel hoog, dit te constateren aan het enorme kabaal van de wind zelfs met de racekap. Pas beneden aan de helling waar ik moet remmen vanwege bebouwing zie ik nog even 77 km/h.

Conclusie
Sterke verbetering of het veiliger is weet ik niet, immers het gaat nu allemaal veel harder :).

Duidelijk verhaal. Het is inmiddels duidelijk dat de Risse dempers in onze velomobielen veel extra veiligheid en comfort opleveren.
Op diverse blogs zijn positieve verhalen te lezen.
Echter, dat je nu veel harder een bocht door kan en veel hogere snelheden op slecht wegdek kan rijden, betekent ook dat dàt de veiligheid niet bevordert. Er blijven grenzen, verder weg dan ooit hiervoor, maar een waarschuwing is op zijn plaats. Als je de grenzen overschrijdt, gebeurt dit met een veel hogere snelheid.