Vanmorgen op weg naar Bram Smit om een LRS demper in te bouwen. Eerst wordt de 32 cm lange demper voorzien van nieuwe eindfittingen om totaal op 40 cm lengte te komen. Laat dat maar aan Bram over. Frezen, draaien, boren, slijpen, alles komt aan bod. We bouwen de German:A demper in op de bestaande bevestigingspunten. Dat is niet makkelijk, de achterste bevestiging zit letterlijk op het eind van de achterbrug.
Met spanning brengen we de Prion op 8 bar druk. Dat lijkt goed te gaan. Als ik echter even onderweg ben voor een proefrit valt me op dat ik redelijk achterover zit. Het comfort is ook niet je dàt. Als ik na een paar kilometer de fiets omkeer voor de rit terug voel ik tijdens het instappen dat de schokbreker vrij gemakkelijk op zijn aanslag komt. De lucht blijkt ontsnapt te zijn. Ook als Bram een ander ventieltje inschroeft en de demper oppompt tot 8 bar is ie even later weer leeg. Jammer, de demper is niet OK.
We zijn niet voor één gat te vangen, ik heb immers ook de Merida LRS demper mee. Ook deze demper wordt tot 40 cm verlengd. Hiervoor kunnen, met wat frees- en draaiwerk, de voor de Prion gemaakte fittingen worden gebruikt. Nadat deze demper is ingebouwd lopen we tegen een nieuwe verrassing aan. De Quest veert wel in, maar het uitveren verloopt tergend traag. De daarvoor bedoelde instelling geeft nauwelijks verschil. Ook deze demper, hij heeft 8 jaar in een magazijn gelegen, lijkt niet goed.
Omdat Bram zelf laaiend enthousiast is over de inbouw van de Rock Shox demper in zijn Mango, duw ik hard op de smurfenmuts. En inderdaad, de Mango veert prachtig gedempt in én uit. Het kan dus wel. Bram heeft al wel een afstandstukje gemaakt om deze demper in de Quest in te bouwen. Ik schat in dat de ophanging niet heel blijft, reden waarom we de LRS demper inbouwen.
Het is inmiddels tegen vijf uur en besluiten morgen door te klussen.
Kees, morgen dus weer geen koffie op De Woude :).