Vanmorgen is het dampig en koud met 1 gr. C en Bft 4 uit het oosten. Kees van Hattem is een avontuur begonnen om voor de Muis, voor wie anders :), een flinke onderhoudsklus aan haar Quest uit te voeren. Er moet gerepareerd worden aan de trapas. Jan Geel heeft Kees daar gistermiddag mee geholpen en onderdelen die niet uit elkaar te krijgen waren, mee naar Oostwoud genomen. Thuis in Oostwoud heeft Jan dat natuurlijk voor elkaar gekregen. De spullen moeten vandaag weer in Oostwoud opgehaald worden en Wim rijdt een eindje mee.
Eerst even koffie in Heerhugowaard alvorens we de reis naar Oostwoud aanvangen. Het is pal in de wind en dat drukt de snelheid tot een gemiddelde van 32 km/u. Achter onze schermpjes is het prima uit te houden.
Kees wil graag zijn vering beproeven en stelt voor via Twisk te rijden. Dat betekent vele kilometers over slechte klinkerwegen, maar de vering van Kees is OK. Mijn derailleur klappert dat het een lieve lust is, die van Kees is stil. Mij valt op dat er in Twisk zoveel heel mooie oude boerderijen en houten huizen langs de weg staan. Overal ligt nog ijs in de sloten en aan de kant van veel sloten ligt de sneeuw nog een halve meter hoog.
Bij Jan en Annie thuis komt Jan met een prachtige historische koperen autotoeter naar buiten. Het is een oerdegelijk apparaat dat met een slinger een aandoenlijk geluid voortbrengt. In het museum is het koud en de warmte in huize Geel is heel welkom. Als altijd gaat het vooral over techniek met als hoofdmoot autotechniek. Jan laat een meerjarig bouwproject zien, een 1911 T-Ford op schaal 1:8. Letterlijk alles maakt ie zelf en hij maakt zich er niet makkelijk van af. Of het nou een volledig werkend differentieel is of de complete motor, inclusief big-end, werkende zuigers en kleppen, alles wordt met eindeloos geduld gemaakt.
Jan laat zien hoe het laswerk aan het crankstel de boel flink heeft vervormd. Daarom was het ook niet los te krijgen.
Inmiddels heeft Jan zich omgekleed en rijdt een stuk met ons mee. Kees rijdt voorop en houdt zich aanvankelijk in. Via de westkant van Hoorn rijden we door Avenhorn naar Schermerhorn. Dan gaat Kees uit zijn dak en gooit behoorlijk kolen op het vuur. Kees trekt door tot 45 km/u en Jan en ik volgen hem. Jan kan makkelijker hoge snelheden rijden door zijn volledige stroomlijnkap.
Over de mooie dijken van de Schermer rijden we langs Driehuizen en koerst Kees naar De Woude. Marian verbaast zich erover dat ik al terug ben. We drinken samen koffie en kijken op het internet even naar de 1 liter auto van Volkswagen. 1:100, waarom wordt dat ding niet morgen gemaakt?
Kees en Jan gaan de kou weer in rijden via de pont weer naar resp. Heerhugowaard en Oostwoud.
Mooie rit van precies 100 km.
