Duinrit en besturingsproblemen

Vanmiddag maken Kees en ik een duinrit van Castricum naar Bergen aan Zee. Verder kunnen we toch niet door de afsluiting vanwege de grote duinbrand bij Schoorl. Eerst probeert Kees een jaarkaart voor de Kennemer duinen te pakken te krijgen. Dat blijkt een kansloze missie, alle verkooppunten zijn gesloten. De kans op een controle is niet zo groot, we zijn nog nooit staande gehouden, dus we gokken het erop.
Bij Kijk-uit gaan we de duinen in en stoppen even bij het 'boetje van Kees', de vogeluitkijkpost in de waterleidingduinen. De stank van de aalscholvers, de wind is naar ons toe, is niet te harden. We koersen richting Egmond en zien al snel Konikpaarden, sommige met veulens. Ook Schotse Hooglanders hebben nageslacht. Een flinke moeder ligt vlak bij de weg, haar kalf loopt enkele meters verder. Moeder Hooglander is uiterst vriendelijk en ook haar kalf is een plaatje. Dat maak ik er dan ook maar van en we rijden verder tot we een grote groep Konikpaarden zien grazen. Wat ze eten is bijna niet waar te nemen, de natuur is ook hier flink achterop. Als we uitstappen komen enkele paarden dichterbij, kennelijk om te zien of we eten mee hebben.

Bij de Gasterij in Egmond klimmen we naar het hoogste punt en laten ons richting Bergen aan Zee omlaag vallen met tegen de 50 km/u. Dat gaat gelukkig goed, zeker als ik even later besturingsproblemen krijg. Die blijven uit tot de pont in Akersloot.
Kees wil me het nieuwe betonnen fietspad van Bergen aan Zee naar Bergen laten zien. Het is afgesloten, er wordt nog aan gewerkt, maar Kees gaat toch op het hagelwitte beton rijden. Dat rijdt inderdaad super! Tot we ... stranden en eraf moeten.


Als ik in Akersloot de pont af rij en versnel komt er een onheilspellend geluid uit de wielkasten. De banden lopen aan en de besturing voelt aan als een dweil. Kees is er nog en als de Quest op zijn zij ligt is snel duidelijk wat er aan de hand is. De voorste stuurstang van het linker wiel hangt er bij neer. De borgmoer heeft zijn werk niet gedaan en is weg.
Nadat we eerst wat knoeien met een tiewrap, realiseert Kees zich dat de borgmoer van de stoel dezelfde is als de moer van de besturing. Met het afgeslepen steeksleuteltje en ratelsleuteltje is de zaak snel geregeld.

64 mooie kilometers zonder vliegtuigen, nou ja één kleintje dan uitgezonderd.