Ierland dag 15 6 augustus Kinvarra - Westport

Wim jarig
Vandaag ben ik jarig. Als ik wakker word is er niemand die me feliciteert. Ik zeg ook niks en we gaan na het ontbijt fietsen. Mijn rechter knie is niet helemaal okselfris meer, rechtsvoor zeurt het wat. Vandaag rijden we naar Westport. Er zijn twee mogelijke routes, door de bergen of via een vlakkere weg via Headford. Het regent vrijwel steeds en niemand is tegen de makkelijker route. Die route is inderdaad vrijwel vlak en we hebben rond het middaguur al 65 kilometer afgelegd. De knie houdt zich goed, de geringere belasting door de vlakke weg is prettig.
Tegen enen krijg ik te horen dat we wat rustiger aan moeten doen. Zouden ze toch iets in hun schild voeren? Om 13.00 uur komen we bij de camper aan. De hele ploeg heft een lang zal ze leven aan. De hele camper is versierd en de tafel is gedekt met piratenbestek. Ik mag een chocoladetaart aansnijden. Zo is het toch allemaal goed gekomen, heel leuk.
We moeten nog 30 kilometer naar Westport. Het wordt niet meer droog en we rijden met snelheden van rond 35 km/u naar het leuke havenstadje. In het stadje lopen de wegen heel steil omhoog en omlaag. Ben schakelt te laat en de ketting vliegt er af. We verblijven op een luxe camping waar veel motorhomes staan. Sommige zijn zo groot als passagiersbussen en kunnen de woonkamer uitschuiven. Achterin staat een middenklasse auto voor de lokale ritten. Ons 18 jaar oude Hymertje steekt er wat schril bij af.
Mijn Quest is binnenin nat geworden, ik weet niet of dat vannacht al is gebeurd of vandaag door de regelmatig heftige regenbuien. Mijn mooie nieuwe kaartenset is een plak papierpulp geworden. Marian probeert er nog wat van te redden, morgen maar zien of het gelukt is.
We zijn zo vroeg aangekomen dat er tijd is om de ketting eens grondiger te bekijken. Cees vindt een sluitschakel die letterlijk muurvast zit. Zo hoort het natuurlijk ook. Met veel moeite krijgt ie hem toch los en de ketting wordt een halve slag gedraaid. De KMC sluitschakels die we bij ons hebben zijn niet OK, ze trekken zich niet vast. Met dezelfde sluitschakel wordt de ketting weer gesloten. Nu komt het testdraadje steeds boven langs. Ik spuit de derailleur in met wat natte teflon en de klus is weer geklaard.
Vanavond gaan we uit eten in 'The Helm'. Ondanks de drukte, de grote pub/restaurant zit helemaal vol, belooft de uitbater dat ie binnen 10 minuten een tafel voor ons heeft. Dat lukt om en nabij.
Het eten is uitstekend, we gaan ons te buiten aan tarbot en zalm.
Na wat telefoontjes naar het thuisfront tik ik nog een stukje voor mijn blog. Als de verbinding via de Hi-USB modem redelijk goed is kan ik het stukje tekst uploaden. Alleen als de verbinding perfect is kunnen ook foto's worden geupload. Meestal moet dat evenwel in een internet café, bij een particulier of via een open WIFI verbinding van god weet wie.
108 km gereden.