Naar de bronnen van de Maas 20-8 dag 3

Vanmorgen is alles buiten drijfnat. Op mijn snel gemaakte Lexan dekseltje is nu goed te lezen 'don't touch'. Ik heb de carbon toerracekap mee. De eerste dag heb ik er veel plezier van gehad.
Cees heeft er gisteren met veel enthousiasme mee rondgereden. Vandaag is het prachtig zonnig weer, vrijwel geen wind en pittig hoge temperaturen.
Het inpakken en inladen in de camper is een heel ritueel. Alle tenten en bagage moeten netjes in de camper worden gestouwd om een veilige rit te garanderen. De was wordt nog even gedroogd en dat is voor 6 fietsers een behoorlijke hoeveelheid.
Om 9.00 zijn we onderweg om eerst Luik door te rijden. Dat valt nog niet mee. De Maas aanhouden is niet mogelijk door één-richtingsverkeer. Een opbreking en een markt hier en daar maakt het niet makkelijker.
Dan lopen er nog meer rivieren door Luik, namelijk de Oerthe.
Als we de stad uit zijn gaat het in vlot tempo zuidwaarts. Het rijden langs de rivier is bijzonder aantrekkelijk. We nemen ook wel eens een weg die niet voor fietsers is bedoeld zoals de N90.
Dat rijdt nog sneller al razen de auto's wel heel snel langs ons heen.
Wij blijven vrijwel de hele dag langs de oostelijke oever rijden. Te lang zal later blijken. We krijgen voor Givet een serie stevige klimmen voor onze kiezen. Zo steil dat Kees en Katinka een stuk omhoog moeten lopen. De afdaling is lastig door het slechte wegdek. Bij te hoge snelheid dribbelt het achterwiel makkelijk weg. De remparachutes beperken de snelheid tot rond de 60 km/u.
Cees vindt een pistool in de berm, een plastic exemplaar.
Met coördinaten komen we weer makkelijk bij de camper en samen rijden we naar de lokale camping. Goedkoop maar met een koude douche, althans in de herendouche.
140 km