Oliebollentocht 2011 zeer geslaagd

De Oliebollentocht begint voor mij dinsdagavond. Een flinke groep fietsers is de dag voor de Oliebollentocht al gearriveerd. Die avond laat ik de fotopresentaties zien van onze Ronde om Ierland in 2010 en de rit naar de Bronnen van de Maas van dit jaar. Eerst passeren alle opnamen in een vlot tempo zonder commentaar. De groep wil best wat uitleg dus zo gezegd zo gedaan. In een deels wat langzamer tempo komen de mooie herinneringen nog een keer langs.

Vanmorgen rij ik om negen uur van ons eiland af. Staat daar nou een witte Strada langs de kant? Ja, inderdaad. Het is Jupp Reichert die even wacht op zijn Ida. Gedrieën rijden we via Driehuizen richting Schermerhorn. In en rond het Sportcomplex De Mijse is het al een drukte van belang. De 'handel' van Velomobielonderdelen.nl heb ik gisteravond al uitgestald, er is naast de omvangrijke winkel van de Velomobielgarage Noord-Holland, nog een vierkante meter op het biljart over voor de kettingtandwielen, rolletjes neopreen, lagers, Bebop pedalen en nog zo wat spulletjes. De carbon toer/racekap mag op de Ventisit matjes liggen.

De ontvangst en inschrijving is goed bemand en dat loopt uitstekend. Ook zorgen verkeersregelaars dat iedereen op de goede plek terechtkomt. Boven is het gezellig druk en er worden veel vragen gesteld en spulletjes verkocht. Ik ben ingedeeld in groep A die om 11.00 uur vertrekt. De media, RTV NH en Max zijn prominent aanwezig en ik zie dat Elly Harte wordt geïnterviewd. Pé Koomen is vandaag het middelpunt in de TV Max show. Pé wordt, of ie het nou leuk vindt of niet, volgehangen met camera's. Op zijn Quest komt er één en zelfs op zijn pet wordt een kleine maar hoogwaardige videocamera aangebracht.

De route is voor ons autochtonen bekend maar verveelt nooit. Het is schitterend om steeds een eindeloos lang lint velomobielen voor me uit te zien rijden. Gelukkig gaat het niet zo langzaam dat de kou kan toeslaan. Sowieso ben ik blij dat de racekap erop staat, lekker uit de krachtige wind rijden is wel zo fijn. Jan Reus is actief met het afzetten van de kleinere oversteken. Hij heeft inmiddels super felle oranje LED's in zijn spiegelstroomlijnkappen gemonteerd. Die ziet zelfs een halfblinde automobilist nog niet over het hoofd. Het oeroude plaatsje De Rijp wordt aardig ontregeld door wel heel veel van die bijzondere fietsen. Na goed een uur rijden komen we bij de Rijper Eilanden aan. Deze uitspanning is groot en staat helemaal vol met de meest uiteenlopende voorwerpen. Grote Meccano treinen, historisch gereedschap, oude motoren en fietsen, prachtig oud kinderspeelgoed. Bedenk het maar, het staat er.
De koffie en de appeltaart zijn uitstekend. Ook hier is de zachte hand van de organisatie effectief bezig. Geen formulier, geen versnapering. Er is ruim voldoende tijd om oude vrienden weer eens te spreken.

Het tweede deel van de route gaat door de eeuwenoude Schermerpolder. Ik rij achteraan en kan Majoor Kees niet behoeden een verkeerde afslag te nemen. Toch staat er een niet te missen bord dat fietsers rechtdoor moeten. Geeft niks, dit wordt de Keesomkeer weg. Door Oost- en Westgraftdijk koersen we op Driehuizen aan. Langzamerhand komen de molens van Schermerhorn weer in zicht. Ben van den Boogaard met zijn Alleweder staat aan de kant van de weg. Zijn ketting is spaghetti geworden. Door de grote voetengaten heeft Ben het euvel snel verholpen. Ben geeft gas en met 43 km/u, ik wist niet dat een Alleweder zo hard kon, komen we bij de recordpoging plek aan.

Veel fietsers stappen uit en fotograferen er op los. Dan komt Sebastiaan langs en wil dat we in onze fietsen gaan zitten. Wat er dan moet gebeuren is niet helemaal duidelijk. Het blijkt dat we met zijn drieën naast elkaar langzaam moeten gaan rijden. Dat lukt aardig en dit mag als een geslaagde poging om met 150 velomobielen in een colonne te rijden in de boeken.

Het kruispunt met de N244 wordt met hulp van de verkeersregelaars veilig over gestoken. Dan is het nog maar een kilometer voor we aan de snert en de heerlijke oliebollen kunnen. Na een uurtje gaan veel fietsers weer huiswaarts. Ik word meerdere keren bedankt voor de organisatie. Dat is echt teveel eer. Meer dan een stukje tekst op ligfiets.net zetten heb ik niet gedaan.
De complimenten dienen uit te gaan naar Kees en Marian van Hattem, Sebastiaan Talsma, Matthijs Leegwater, Jan Geel, Cees Roozendaal en Robbedoes Kaag. Niet te vergeten ook alle hulptroepen.
We mogen terugkijken op een buitengewoon geslaagd evenement.

De uitzending door Omroep Max over de Oliebollentocht met Pé Koomen in de hoofdrol staat hier.

Het Noord-Hollands Dagblad heeft een leuk filmpje hier online staan.
De mooiste film is door Lango Metten gemaakt, een aanrader!