Rondje Noord-Holland

Vanmorgen ben ik om even na tienen op weg voor een rondje Noord-Holland, de eerste lange rit met de nieuwe Quest. Het is prachtig helder en zonnig maar wel fris met nu nog 14 gr. C. De rits van mijn shirt blijft dan ook de eerste kilometers dicht. Al in Limmen moet er geRISt worden. 3 wielrenners steken over en rijden mij voorbij, dat kan echt niet. Ze zijn snel en nemen nu en dan de rijbaan om obstakels te vermijden. Dat kan ik ook en zo gezegd zo gedaan. Als ik op de rijbaan rij volgt één van de mannen me fanatiek over het fietspad. Dat houdt ie vol tot 43 km, een diehard dus. Met 47 km/u is het ook voor mij welletjes, het lijf moet nog 180 km mee.
Het rijden op de rijbaan wordt door enkele automobilisten niet op prijs gesteld. Met lichten, claxons en wijzen naar het fietspad, geven de automobilisten te kennen dat alleen zij motorrijtuigenbelasting betalen en dus de weg voor zich alleen denken te kunnen opeisen.
Het waait vrij stevig, 4 tot 5 Bft uit het Noord-Oosten. Benoorden Alkmaar krijg ik die schuin voorin. Tempo nu zo'n 34 km/u. De bollenvelden zijn over hun uiterste houdbaarheidsdatum heen. Het ziet er van afstand nog wel aardig uit, maar als je dichterbij komt zijn de bloemen behoorlijk uitgebloeid.
Na een frisse stop bij Total De Kooi, komt de wind op het traject naar Den Oever recht van voren. Dat motiveert niet tot hoge snelheden en met 32 km/u vindt Wim het prima.
Er komt me een wit-zwart geblokte Quest tegemoet. De bestuurder heeft zijn dekje op, gek met dit mooie weer. Hij wringt zijn hand tussen zijn hals en het dekje ter begroeting.
In Den Oever hebben de muggen de macht overgenomen. Miljoenen insecten vliegen in grote zwermen rond. De Quest is favoriet, maar ook op mijn benen, brood en hoofd zitten ze graag. Eén voordeel, ze steken niet. Ik eet snel mijn brood op en vervolg mijn weg naar Medemblik. De wind komt nu dwars in en 35 tot 37 km/u gaat comfortabel. Bij restaurant Kwikkel, de Espresso is weer uitstekend, is het in de schaduw gewoon koud. Er staan 8 mensen om de Quest, drie daarvan met hun hoofd in het instapgat, een vermakelijk gezicht.
Was het vorige week op de dijken ongelooflijk druk, nu is er bijna geen kip te zien. Fietsers houden niet van harde wind, het waait nu een dikke 5 Bft, en ik heb het rijk vrijwel alleen. Ik bedenk me dat mogelijk ook de voetbalwedstrijd AZ - Excelsior om de landstitel er mogelijk iets mee te maken heeft.
Een veld wedstrijdende X-35 kajuitzeiljachten komt voor de winds naar de lage boei, een leuk gezicht en ik maak een paar plaatjes. Even later zie ik grote aantallen kitesurfers, ook een foto waard. Vooral leuk is dat de jongelui zich met hun hypermoderne spullen vermaken tegen de achtergrond van het historische Medemblik.
Ik stel het eten van mijn 2 boterhammen uit tot voorbij Hoorn. Met de wind in de rug kun je ook zonder een rijk met calorieën gevuld lichaam hoge snelheden halen.
Zo nu en dan blijkt 50 km/u goed te doen. De wind is nu 33 km/u, dat is namelijk de snelheid waarbij ik de wind precies 'dood' rij. Dit is Bft 5.
In Hoorn toeter ik de toeristen weer van de rijbaan, ze gillen van opwinding... of schrik? Buiten Hoorn steek ik even op en ga bovenop de dijk mijn laatste twee boterhammen opeten. Mensen vragen mij weleens wat je op zo'n lange fietstocht aan eten meeneem. Nou, dat valt wel mee. Het ontbijt thuis bestaat uit twee broodjes met honing en pindakaas. Daarmee haal ik Den Oever. Wel peuzel ik in Den Helder een banaan op. In Medemblik geniet ik altijd van een Espresso. Vlak buiten Enkhuizen, vandaag evenwel voorbij Hoorn, eet ik nog twee boterhammen. Een klein flesje vers geperst sinaasappelsap completeert het 'pakket'. Ik 'loop' dus 45 km op een boterham :). Wel geeft de weegschaal bijna een kilo minder lichaamsgewicht aan. Dit blijkt er steevast na enkele dagen weer 'aan' te zitten en is dus goeddeels vocht. De wind in de rug is prettig, daarom ga ik in Oudendijk rechtsaf en via de Beemster Ringdijk bereik ik De Rijp. Na een biertje op het eiland De Woude, ik kan het niet laten, ben ik om 17.30 uur weer thuis.
De nieuwe Quest bevallen? Nou reken maar. Hij is veel stiller door de gelagerde kogelkopjes van de besturing, maar vooral het schakelen gaat een stuk beter. De modificatie van de derailleur is perfect. 1 op de shifter is ook echt 1, dit gaat op voor alle versnellingen. De ketting ligt onmiddellijk op het volgende blad, een hele verbetering. Wel is de polyester huid van de nieuwe fiets veel doffer dan de vorige. Volgens Theo van Velomobiel.nl komt dit doordat de mal slecht reageert op schuren en polijsten, hij wordt eigenlijk steeds minder glad. Omdat de toplaag een relatief zachte gelcoat is, kun je met veel poetsen de gladheid wel weer terug krijgen.
173 km