Cross country door Noord-Holland

Kees van Hattem zegt gisteren dat ie morgen een ritje naar Wieringen gaat maken. Eerst naar Pé Koomen en dan een mooie trip over het voormalige eiland. 'Mag ik mee Kees?'. Kees vindt het prima en dus ga ik vanmorgen om kwart voor negen op weg naar Heerhugowaard. Het is 4 gr. C, bewolkt en de wind komt met 2 Bft uit het noordwesten. Samen rijden we naar Middenmeer. Kees rijdt lek en dat betekent een kleine vertraging. Pé, een man van de klok, informeert waar Kees blijft. 'We zijn over een kwartier bij je'. Pé weet dan dat ik ook mee kom. Na de koffie rijden we gedrieën noordwaarts. Via de Haukes rijden we door het historische Wieringen richting Den Oever. Het laatste stuk over de zeedijk om bij Den Oever langs een wel heel krappe doorgang naar de haven te rijden. Mijn oog valt op een aantal werklieden die bezig zijn met het maken van nieuw staand want. Tijd voor een praatje. Het blijken netten te zijn waaraan jong mosselbroed zich moet hechten en gaan groeien. Eén van de mannen is wielrenner en dan heb je een onderwerp van gesprek. Er komen steeds meer mannen interesse tonen voor de Quest. Eén van hen heeft Piet Los, onze verdronken palingvisser, goed gekend. Kees en Pé willen verder en vinden me maar een kletsmajoor met 'stroop aan z'n kont'. Je kunt ook zeggen dat Wim toegankelijk is:).
De rit gaat verder naar Medemblik. Ik moet steeds harder trappen om bij te blijven. Heen en weer slingeren levert een stabiele Quest op. Verder dan maar. Mijn hartslag gaat naar 136 en de snelheid daalt tot onder 32 km/u. Nog een keer slingeren levert nog steeds geen duidelijkheid op. Hoe dan ook, hier klopt iets niet. Aan de kant blijkt de achterband praktisch leeg. Op zich is het een goed teken dat de vrijwel lege Vredestein Perfect Moiree 54 de fiets een heel goede stabiliteit blijft geven. Kees vindt direct een steentje in de buitenband en de reparatie is, met wat hulp van Pé, snel achter de rug. Wat een verademing, de Quest vliegt weer. Even later wil Kees wat gang maken en rijdt even boven de 40 km/u. Mijn hartslag blijft nu op 126, da's andere koffie. Die koffie genieten we samen bij restaurant Kwikkel in Medemblik.
Pé trakteert ons op een route naar Aartswoud via Opperdoes. Die route is over een soort verhard zandpad waar we niet veel harder dan 15 km/u per uur kunnen rijden. Dit pad is een flink aantal kilometers lang en mag van mij wel ophouden. Pé voert ons langs nog zo'n pad, het 'Blôte Bienepad'. Opvallend zijn de duizenden vogels, niet alleen ganzen, maar ook grote aantallen kieviten zijn weer terug uit het zuiden.
In Aartswoud staat een gele Smart waar de drie Questen even tegen aan gezet worden voor een plaatje. Pé slaat vijf kilometer voor Heerhugowaard links af en Kees en ik rijden samen zuidwaarts. Kees slaat af naar Heerhugowaard en ik realiseer me dat Marian een heerlijk bakje met vers fruit heeft gemaakt. Die smikkel ik op en de laatste 20 km naar De Woude verlopen zonder problemen. Een heel mooie fietsdag.
Ik scoor 138 km vandaag.