Velomobieltreffen Borkum 1e dag

Vandaag is de eerste etappe naar Borkum voor het traditionele velomobieltreffen. Bij het laden van de bagage realiseer ik me dat Kees zijn Super Moto band heeft vervangen omdat deze aanliep. De Quest maar even opgetild om te kijken of het bij mijn fiets wel gaat. Helaas, ook mijn band loopt aan. Daarom vlak voor vertrek de Vredestein Perfect Moiree 54 gemonteerd en alles draait vrij.
Om even voor twaalf uur meld ik me ten huize van de familie Van Hattem in Heerhugowaard. Daar zijn Katinka en Ron Dekker en Yvonne van der Stok al present. Het is prachtig weer, 3 Bft uit westen en volle zon. Met een comfortabel gangetje rijden we richting Afsluitdijk. Onderweg voegt Jan Geel zich bij de groep. Jan had Kees gezegd dat ie de stilste Quest had gemaakt, onder meer door alle kettingbuizen te verwijderen en te vervangen door rolletjes en derailleur wieltjes. Zoals mijn vaste lezers wel weten heb ik juist alle rolletjes weer verwijderd en een goed gevormde kettingbuis weer teruggeplaatst. Na deze laatste aanpassing hoor ik in mijn Quest geen aandrijving geluiden meer. 'The proof in the pudding is in the eating', reden waarom ik Jan voorstel om in mijn Quest te gaan rijden en ik een stuk in de zijne. Jan vindt het prima en we wisselen van fiets. Direct hoor ik het kenmerkende lawaai van de kettingrolletjes. Na een aantal kilometers wisselen we weer van fiets. Jan geeft volmondig toe dat mijn Quest toch een stuk stiller is.
We raken de groep kwijt en rijden door naar de parkeerplaats in Den Oever. Wij komen er het eerst aan en rijden naar de camper van Marian van Hattem. Er is koffie of thee en koek. We ontmoeten er Henk van Sinderen uit Vrouwenparochie die ons met Quest 160 tegemoet is gereden. Hij komt naar me toe en zegt;'Jij bent Wim Schermer'. Henk blijkt mijn blog dagelijks te lezen en ja dan ken je de scribent wel.
Na de thee rijden we met een snelheid van tussen 32 en 34 km/u de Afsluitdijk over. Onderweg zien we een skeeler die een kinderkar voor zich uitduwt.
Op camping de Zeehoeve is onze komst niet bekend, ondanks bevestingsemail aan Marcel van Eijk. Geen nood, de camper krijgt een mooi plekje en na een douche komen de andere deelnemers uit Dronten aan. De meesten zetten een tent op, een enkeling verblijft in een trekkershut. We genieten van het laatste zonnetje en ook van de heerlijke warme maaltijd die Marian ons voorzet.
Wij kunnen de hele camping overzien en zien hoe Allert vriendin Eva voert. Ik maak een foto van de duifjes. Hoewel ik niet flits, de sluitertijd is 1/6 sec, blijft het niet onopgemerkt. Eva maakt ook een foto, van mij. Zou deze ook gelukt zijn?
Na het consumeren van de gebruikelijke twee flessen Port, er zijn plotseling voldoende meedrinkers, is een goede nachtrust verzekerd.
De nacht wordt doorgebracht in de camper, heel comfortabel.
97 km