Flying Focus Texel opent nieuwe hangar

Herman IJsseling stuurde mij een uitnodiging om aanwezig te zijn bij de opening van zijn nieuwe hangaar op het vliegveld Texel. Lang geleden was ik Herman's leermeester in luchtfotografie. Later bouwde ik samen met mijn vader hoogwaardige 4x5 inch luchtfotocamera's voor Herman. Nog wat later werden er ook Durst vergroters en nog weer later ook Apple computers geleverd.
Momenteel heeft Flying Focus 5 vliegtuigen waaronder Cessna 172 en twee-motorige Cessna Skymaster. Met dezelfde typen vliegtuigen heb ik meer dan 3000 vlieguren gemaakt bij de Rijkspolitie Dienst luchtvaart.
Samen met Kees van Hattem fietsen we met prachtig maar behoorlijk koud weer tegen wind noordwaarts. We volgen de leuke route die de planner van de Fietsersbond mij voorschotelt. Via Heerhugowaard, Zijdewind, Schagen en 't Zand zien we de veerboot in Den Helder net voor onze neus wegvaren.
Als een uur later de boot ons wel meeneemt zien we op de GPS dat het schip 26,5 km/u vaart.
Op Texel nemen we de route langs de oostelijke zeedijk. Overal lopen en liggen moederschapen met hun kroost. Het maakt ze weinig uit of ze nou in het gras of midden op de weg liggen. Ze zijn duidelijk gewend aan fietsers al rennen ze wel weg als de Quest te dicht bijkomt.
Op het vliegveld Texel is het een drukte van belang. Parachutisten landen vlakbij de fraaie nieuwe hangar van Flying Focus. De ontvangst en het weerzien met Herman zijn prettig. Vorig jaar liep een crash van een door hem bestuurd vliegtuig maar net goed af. Gelukkig is ie goed hersteld.
Ik haal de Quest er even bij en maak een paar plaatjes voor de vliegtuigen waar ik ruim 20 jaar mee vloog. Het behoeft geen betoog dat er veel belangstelling is voor de Quest.
We bekijken de prachtige fototentoonstelling die in de hangaar staat opgesteld. Ik praat een tijd met Hein van Melis, een 81-jarige piloot waar Herman vaak mee vliegt.

Dan is het tijd om weer richting vasteland te rijden. Nu met de koude wind in de rug en dat is heel comfortabel. Moeiteloos rijden we steeds 40 km/u. Dat wordt door enkele recreatiefietsers niet gewaardeerd en we krijgen weer de op en neer bewegende vlakke hand te zien. Gewoon rechts houden mensen, dan is er niks aan de hand.
We rijden in no-time naar de veerhaven en zien .... de boot ook nu weer vertrekken. We trakteren ons op een hoorntje in het Horntje, zo heet de veerhaven. Het is feitelijk te koud om op het winderige terras te zitten. We stappen gewoon in onze Quest en hebben van de kou geen last meer.

In Den Helder is de brug weer hersteld en gaat het 'plat voor laken' langs het Noord-Hollands kanaal. Het rijdt zo makkelijk dat we ook nu weer steeds 40 km/u rijden. Mijn hartslagmeter vertelt me dat daar geen hogere hartslag dan 100 voor nodig is. Dit is echt genieten. Tot ons genoegen zijn hele stukken nieuw fietspad aangelegd en dat maakt van de route van Den Helder naar Alkmaar een echte fietssnelweg.
In Alkmaar scheiden onze wegen en ik ben om 18.00 uur weer thuis na 146 heerlijke kilometers.