Fin Jan Backman bezoekt goeroe

Vorige week kreeg ik een mailtje van de Fin Jan Backman. Hij gaat een nieuwe carbon Quest ophalen in Dronten en deze 2000 km naar Finland fietsen. Hij wil in elk geval een bezoek aan mij brengen. Waarom? Geen idee, ik ken hem niet.

Gisteren heeft hij zijn nieuwe rode Quest opgehaald. Hij wil laat in de avond nog naar mij toekomen. Hij heeft nog nooit een meter in een velomobiel gereden. De eerste rit in het pikdonker langs de dijk Lelystad - Enkhuizen is vragen om problemen. Ik raad hem dringend aan in Dronten te overnachten en bij daglicht de eerste rit naar De Woude te maken. Ymte biedt hem thuis een slaapplaats.

Vanmorgen om half elf vertrekt ie bij Velomobiel.nl en gaat via de dijk Lelystad - Enkhuizen onderweg naar De Woude. Als ie om drie uur nog niet bij ons is bel ik hem op. Hij rijdt vlak voor Hoorn en zal rond vier uur arriveren.

Als ie eindelijk arriveert, gemiddelde snelheid iets boven 21 km/u, heeft ie honger.
Ik bied hem aan wat broodjes te klaar te maken. Brood eet ie niet, of ik enkele eieren heb. Het moeten wel biologische eieren zijn. Ik wijs hem op onze Noord-Hollandse Blauwe kippen die in de tuin rondlopen. Hij wordt helemaal enthousiast.
'Wil je dat ik de eieren bak of kook?'. 'No no I eat them raw'. Jan tikt twee eieren op de straatstenen kapot en slurpt de beide eieren in no time leeg. Hij is heel blij met nog een doosje met 6 eieren.

Wij praten een uurtje en ik vraag hem en passant waarom hij speciaal mij wil spreken. 'You are the guru in the velomobile community'. Hij heeft mijn blog gespeld en heeft vrijwel alle informatie over de Quest daar gelezen.
Ik laat hem verschillende producten zien. De dempers, kappen, kettingtandwielhouder. Hij vindt het prachtig. Jan is bootbouwer in Finland. Vooral historische houten jachten bouwt ie nieuw en oude restaureert hij. Kijk maar eens hier.

Het is al half vijf en ik heb hem beloofd hem door Noord-Holland naar de Afsluitdijk te begeleiden. We hebben een stevige wind in de rug en 40 km/u rijden gaat heel makkelijk. Dat is Jan toch duidelijk te hard. Na een stevige bui houden we de snelheid op rond de 35 km/u. In Middenmeer rijden twee motoragenten ons klem. 'Naar het fietspad' gromt de agent. Als ik zeg dat wij wel degelijk op de rijbaan mogen rijden, ik roep artikel 9 van de Wegenverkeerswet bij de agent in herinnering, zegt ie dat ie daarover wel eens wat heeft gelezen. De norse brombeer ontdooit en wenst ons een goede reis.

In Den Oever blijkt de camping gesloten te zijn. Dat zal Jan onderweg wel vaker tegen komen. Geen nood, hij rijdt gewoon door. We nemen hartelijk afscheid en ik ga tegen wind terug naar De Woude.

Jan Backman, een bijzondere man.