200 km voor een nieuw wiel en Shredda draadbanden

Zaterdagnacht om half vier schrikken we wakker door een enorme knal. Ik vlieg mijn bed uit en kijk naar buiten. Niks te zien.
Zondagmorgen merkt mijn vrouw droogjes op of het misschien niet weer een band van de Quest is die geëxplodeerd is. Ik heb er maar 4 bar in gepompt en zou dat geen probleem moeten zijn. Nou, wel dus. Onder alle drie wielen ligt een dikke laag zand en stof. De Quest heeft kennelijk een flinke aframmeling gehad. De hieldraad van de vrijwel nieuwe Super Moto is gebroken en de Michelin Protek Max is aan flarden gereten. Het wieldoekje aan de derailleurkant is met de hoepel ook aan stukken. De omgeving van de wielkast was door Jan al eens gerepareerd en er lijkt geen verdere schade. Als ik probeer een Vredestein Black Panther te monteren knalt de band er weer af. Dit kan zo niet verder.

Ik zoek de al bijna versleten en ook al eens van de velg gesprongen oude Super Moto op en leg die om de slingerende velg. Met maar 3 bar hoop ik dat deze er even op blijft liggen. Als ik zondagavond een trainingsritje maak gaat dat met een gemiddelde van 49,6 km/u, een record :). De band is heel gebleven. Toch maar eens een nieuw wiel laten plaatsen.

Vandaag heeft Theo van Velomobiel.nl tijd om mijn Quest te repareren. Jan heeft het dakframe in Enkhuizen om de dwarsverbindingen van stroomlijnprofielen te voorzien en het frame zwart te spuiten. Het rek ophalen, de fiets opladen, naar Dronten rijden en het rek weer terugbrengen kost veel tijd. Dan kan ik net zo goed naar Dronten fietsen.

Om 7.00 uur vanmorgen zit in de fiets en rij, voor de eerste keer dit jaar, zonder racekap naar Dronten. Ik neem me voor om te genieten van het fietsen en de omgeving. Dat lukt prima en met gemiddeld precies 35 km/u kom ik heen en weer. Hartslag gemiddeld 104 bpm, geen uitsloverig gedoe dus.

Theo stelt snel vast dat het oude wiel de kwalificatie schroot verdient. Het wiel slingert en de enkelvoudige velg blijkt ook iets uit elkaar gedrukt te zijn. 'Of ik hem nog mee wil nemen?'. 'Nou nee hoor Theo'. De E2 lagers zijn na 40.000 km nog in perfecte conditie. Als het nieuwe Gingko holkamer wiel is gemonteerd is Theo niet helemaal tevreden. Er zit een langzaam verlopende slinger in. Eruit dus maar weer en op de richtbok wordt de velg perfect rond gemaakt. De oude Super Moto is niet helemaal rond, maar daar kan Theo natuurlijk niks meer aan veranderen.

Nou de fiets toch bij Velomobiel.nl is kijkt Theo de andere draaiende delen na. De remtrommels en remschoenen zien er prima uit. Zelfs de ketting blijkt na 40.000 km nog geen meetbare slijtage te hebben. Ook de cassette en derailleur zien er als nieuw uit. Theo spuit wat teflonvet in de rechter shifter, die draaide in de winter wat moeilijk. Verder staat de Quest er na 40.000 km heel goed bij. Waarschijnlijk het gevolg van veel fietsen met mooi weer en stallen in een verwarmde garage.

Als de fiets klaar is vraagt Theo of ik Schwalbe Shredda draadbanden wil testen. Deze banden in 40 en 50 mm hebben met 60 TPI een eenvoudiger karkas. Ze zijn met 17,50 en 20 Euro de helft goedkoper dan de geavanceerder Shredda vouwbanden. Als de temperatuur weer rond 20 graden C is zal ik deze banden pendelen.

Als toetje een tweetal aardige foto's die ik gisteravond vanuit onze tuin maakte, een mooie zonsondergang en een foto van de maan. Beide opnamen zijn gemaakt met de Panasonic FZ1000. Deze camera heeft een Leica lens van 25 - 400 mm. De beide foto's zijn met 25 resp. 400 mm gemaakt.