zaterdag 21 juni 2008

CycleVision, kort avontuur

Vrijdag maak ik de Quest klaar voor de 1-uurs tijdrit op CycleVision. De banden worden gedemonteerd om te kijken of de binnenbanden de gewenste lichte uitvoering hebben. Dit is Ok en met wat talkpoeder gaan de Avocet banden om de voorwielen. Achterop monteer ik de Schwalbe Super Moto band, een prachtige brede slof van 60 mm breed. Dit lukt prima en ik maak een ritje. Het voelt goed en rijdt heel licht. Ook het comfort is weer verder verbeterd.
Dan vouw ik de Foldycar aanhangwagen uit en verzamel de spullen die zaterdag nodig zijn.
Vanmorgen om half acht kom ik bij de in de garage staande Quest en zie dat de achterband leeg staat. Pompen heeft geen enkel effect. Eraf dus maar. De binnenband blijkt een scheur van 10 cm in de lengte te hebben. Dan de Kojak er maar weer op.
Om acht uur staat mijn vriend Jan Veenis aan de overkant van het water al te wachten. Samen rijden we naar Sloten waar de vriendelijke organisatie van CV ons toelaat naar het parkeerterreintje vlakbij de buitenbaan te rijden.
Ik zal voor het eerst met de door Bob Vroegh gemaakt racekap rijden. De kap is mooi licht en voorzien van een opklapbaar vizier.
Na de start om 10.20 uur begin ik vrij rustig met een hartslag van 145 tot 150. Het fietst heerlijk licht en al snel blijf ik op 150 bpm stabiel. De snelheid op het mooie wegdek na het viaduct komt steeds op 52 km/u, op de slechtere stukken 48 tot 49 km/u. Er zijn nu veel deelnemers in de baan en af en toe slalom ik tussen de langzamere fietsers door. In de bochten moet ik af en toe flink afremmen om een botsing te voorkomen.
Na 25 minuten begint het eerste gevoel van kramp in mijn rechterkuit weer op te spelen. Het wordt snel erger en ik reduceer de snelheid tot 35 km/u. De pogingen om de voorvoet achterover te spannen geven geen soelaas, ik krijg er ook nog kramp in de voet bij. Het is over en uit. Met enige moeite en pijn zet ik de Quest bij de finish in het gras. In de uitslag zie ik dat ik gemiddeld 47,2 km/u heb gereden. De racekap doet dus wel zijn werk. Dat blijkt vanavond ook als Bastiaan Welmers tijdens de 25 km race een gemiddelde snelheid weet te halen van 52 km/u.
Na een prettige douche, het wordt in de Quest behoorlijk warm, wandelen Jan en ik naar de binnenbaan. Daar heb ik veel belangstelling voor de Whike, een driewieler met een zeiltje. Als oud-zeiler vind ik dit concept heel leuk. Ik praat even met Henk Brekelmans en ontwerper Fredjan Twigt. Ik zal zeker op een introductiedag een stukje zeilen/fietsen.
PS. Zondag zie ik mijn racekap op de Quest van Hans Wessels. Hij presteert het om in 6 uur bijna 300 km af te leggen en wint daarmee deze wedstrijd. De kap doet het dus prima, bedankt Bob!