zaterdag 9 augustus 2014

Met Quest op Tesla naar Velomobiel.nl


Vrijdagmorgen zet ik de Quest voor het eerst op de Tesla om wat werkzaamheden bij Velomobiel.nl te laten uitvoeren. Het op het dak zetten van de Quest gaat nog makkelijker dan bij de Audi, de Tesla is lager en de drager helt iets achterover.

Het rijden gaat uitstekend, ik kan de Quest door het glazen panoramodak zachtjes heen en weer zien wiebelen. Het maakt iets meer lawaai dan bij de Audi, een glazen ruit laat geluid natuurlijk makkelijker door dan een bekleed dak zoals de Audi had. Daarnaast is de Tesla veel stiller dan de Audi.


Voor vertrek laad ik de accu tot 95% vol en kan dan 380 km afleggen zonder dakrek en Quest op het dak. Ik weet dan nog niet wat het meerverbruik zal zijn. Dat valt enorm mee. Mede doordat ik niet harder rij dan ongeveer 100 km/u is het meerverbruik tijdens de hele rit minder dan 5%. Als ik later de Quest van het dak haal en nog een stuk rij met alleen het dakrek, neemt het verbruik toe tot 225 wH (Watt-uur ) per kilometer. Dat is 10% meer dan de 200 wH die ik gemiddeld tijdens korte ritten verbruik.

De Quest is na aanschaf, ruim 3 jaar geleden, niet meer in Dronten geweest. Theo is alleen en heeft het heel druk. Ik maak kennis met nieuwe gezichten bij namen die ik al langer ken. Ful Valstar kende ik al lang maar fysiek had ik hem nog niet eerder ontmoet. Heel leuk, Ful blijft ongeremd enthousiast over alles rond ligfietsen. Ik zie de vierwieler voor het eerst in levende lijve. Mooi gemaakt al vraag ik me af hoe groot de markt voor een dergelijk ontwerp is. Natuurlijk is de fiets veel stabieler in bochten en is er meer bagageruimte. Voor mij zijn dit oplossingen voor een probleem dat ik niet ken. Ik ben nog nooit omgeslagen en bij grote vakantiereizen in een groep gaat er een camper mee.

Eerst worden de voorwiellagers, ze zijn ruim 30.000 km meegegaan, vervangen. Ze zijn aan de buitenkant verroest en lopen niet meer licht. Onbelast draaien de wielen nog wel, maar staan na 10 seconden al stil. Belast kraken de lagers van het rechtervoorwiel dat het een lieve lust is. Er gaan weer SKF E2 lagers in en de remmen worden schoongemaakt en de draaipunten krijgen wat smering. De ontbrekende kunststof doppen op de naven worden vervangen door nieuwe. Deze doppen smelten bij hard remmen in de bergen en blijven dan niet meer zitten. Ze zijn al tijdens de reis om Ierland verdwenen. Toch zijn deze doppen belangrijk, SKF E2 lagers gaan langer mee als ze door de doppen beschermd zijn tegen water, zand en stof.

Theo vervangt een kapotte LED van het achterlicht, een heel gefriemel via de achterwielkast. Sinds kort blijven de 3 remlicht LEDs continue branden. Geen idee hoe dit kan. Theo wijst me op een schakelaar, de mistachterlichtschakelaar. Zo leer je na drie jaar nog eens dat er een mistachterlichtschakelaar op zit :). Die schakelaar werd door niemand ooit gebruikt en wordt nu ook niet meer gemonteerd. En passant valt het Theo op dat de moer op de bout waarmee de Risse Astro 5 bovenaan vast zit is losgelopen. Deze kan gelukkig van binnenuit worden aangedraaid.

Dan wordt het SRM crankstel uitgebouwd en vervangen door een nieuw crankstel. Dezelfde 61 - 42 tands voorbladen worden overgezet. Het is niet mogelijk om naast de 61 - 42 nog een 30 tands te plaatsen, de voorderailleur kan dit niet goed schakelen. Een 34-tands zou net kunnen, maar die is zowel bij Velomobiel.nl als Alligt niet beschikbaar. Mocht ik in de toekomst weer bergritten gaan maken, dan kan er beter een 53 - 42 - 30 triple tandwielset geplaatst worden.