maandag 10 januari 2011

Onverwacht rondje Noord-Holland

Vanmorgen even op audiëntie bij Robbedoes in Alkmaar. De fietspaden zijn wit van de opgevroren rijp, oppassen dus.
Rob haalt de originele hoes van de Jaguar E-type waar hij recentelijk eigenaar van is geworden. Inderdaad een heel mooi kind Rob! Kees van Hattem is er ook en ik stel voor om de rit te vervolgen met een rondje Noord-Holland. Kees heeft wel geen eten mee, maar is er direct voor in. Kees blijkt een paar gezinsverpakkingen alternatief krachtvoer in de tas te hebben, hij haalt het dus wel :).
Na Alkmaar noord rijden we langs de oostelijke oever van het Noord-Hollands kanaal naar Schoorldam. Dan de brug over en op Den Helder aan. Verschillende akkerbouwers zijn bezig met de oogst van boerenkool. Opvallend is dat het allemaal gewoon handwerk is. Met het mes de kop van de struik eraf snijden en in de kist van de meerijdende trekker gooien.
Bij vliegveld De Kooy stoppen we even bij het Texaco station voor een broodje. Hoewel het prachtig weer is, is het door de stevige wind toch vrij fris. Ik ga gauw weer onder mijn racekap zitten en we trappen samen naar Den Oever. Er zijn grote aantallen grutto's te zien. Toch gek, die vogels horen nu toch zuidelijk van de Middellandse zee te vertoeven.
Via Hippolytushoef koersen we op Den Oever aan. De hele haven ligt nog vol ijs en alles is nog in winterslaap. We stoppen niet in Den Oever, het restaurant is toch dicht, en richten de bolle neuzen van de Questen richting Medemblik. We hebben nu pal tegen wind en ik prijs de racekap. Het blijft even makkelijk om snelheid te houden en het comfort is prima.
In Medemblik houden we halt bij restaurant Kwikkel voor een dubbele espresso met kostelijke gloeiend hete appelflap.
Kees belt zijn vrouw Marian. Ik bemerk dat ie dat beter niet had kunnen doen :). Ja Kees, die grote afwas zou je toch echt zelf doen. De weg aan de zuidkant van de Wieringermeer heeft flink te lijden gehad van de vorst. Zware landbouwvoertuigen zullen er ook geen goed aan gedaan hebben. Ik rij in een gat en de klap is angstig hard. De band blijft gelukkig heel.
Via Aartswoud rijden we binnendoor richting Heerhugowaard. In de Berkmeer komt plotseling een Quest van links aanrijden. Dat moet Pé Koomen wel zijn. En inderdaad, het is onze krasse veelfietser. We praten wat waarna Pé weer richting Middenmeer gaat en Kees even later afslaat naar Heerhugowaard. De laatste 20 kilometer rij ik alleen via Ursem en Driehuizen naar De Woude.
Een heel prettige winterrit.
133 km.