zaterdag 19 mei 2012

Shell Eco Marathon

Vanmorgen vroeg rijden we naar Rotterdam om een bezoek te brengen aan de Shell Eco Marathon. We zijn Jan Geel, Jan Reus en ondergetekende. Even na tien uur zijn we bij Ahoy en zien juist de gemotoriseerde Quest van ROC ter AA terugrijden van het circuit.
Ze hebben hun rondes zojuist gemaakt. Slim omdat er dan nog weinig voertuigen in de baan zijn.
Paschal Noor en de teamleden zijn dolblij met de resultaten. Maar liefst 438 km op een liter hebben ze weten af te leggen. Gecorrigeerd naar Euro 95 werd dit 416 km. Dat is ruim dubbel zoveel als de twee andere velomobiel afgeleiden, nog een Quest en een Mango. Hiermee zijn ze beste Nederlandse team op GTL en derde in de rangschikking van alle Europese GTL deelnemers.

Jammer is dat de racekap niet mocht worden gebruikt. Het voertuig werd iets te hoog en kwam niet door de keuring. Gelukkig hadden ze wel een royaal minivizier waarvan de effectiviteit meer dan bewezen is.
Na het bezoek aan de paddock van ROC ter AA hebben we onze pasjes en polsbandjes bij de registratie bali opgehaald. Zonder deze attributen kom je vrijwel nergens in.
Het zogenaamde LAB is een gigantisch paviljoen waar vele tientallen wetenschappelijke proeven staan opgesteld. Allemaal interactief en van een zeer hoogwaardige kwaliteit. Shell heeft hier miljoenen in geïnvesteerd. Een enthousiaste TU Delft studente laat ons de volkomen wrijvingsloze zwevende magneten zien. Het principe is dat magneten die met vloeibare stikstof dichtbij het absolute nulpunt zijn afgekoeld, door niet gekoelde magneten worden afgestoten en zo blijven zweven.

Het interessantste deel van ons bezoek is een ronde langs de meer dan 200 paddocks. Ieder team heeft een eigen ruimte waar hun voertuigen rijklaar worden gemaakt. De omvang, uitrusting en presentatie zijn ook hier indrukwekkend. Hier wordt gesleuteld, gegeten, en hoewel niet toegelaten, ook geslapen. We zien fantastische staaltjes van inventiviteit. Universiteitsteams uit heel Europa maken veelal gebruik van waterstof als brandstof. De effectiefste voertuigen komen tot 5200 km op, omgerekend, één liter benzine. Het risico op mislukking is daarbij ook het grootst. Een Haags team heeft niet meer dan 100 meter met hun geavanceerde waterstof voertuig kunnen afleggen door een storing in de elektronica.

Wij brengen een bezoek aan de andere Quest en Mango teams. Beide teamleiders zijn geïnteresseerd in een groot aantal verbeteringen die er aan hun voertuigen kunnen worden aangebracht. Beiden hadden zelfs geen minivizier en laten daarmee zomaar 10% rendement verbetering liggen.

Tenslotte kijken we nog een uurtje bij het 1600 meter lange circuit. Vanmorgen reden de 'prototypes', nu rijden er de urban voertuigen. Dit zijn min of meer 'gewone' autootjes. Altijd met vier wielen en volledig gesloten. De meeste rijders kiezen er voor om de motor een aantal seconden te laten draaien en accelereren vlot. Dan wordt de motor uitgezet en rijden de voertuigen uit. Als ze rond de 5 km per uur rijden wordt de motor weer gestart enz enz. Ze moeten uiteindelijk 25 km/u gemiddeld hebben gereden.
Met een gratis bouwpakket van een op zout rijdend autootje keren we tevreden huiswaarts.