donderdag 2 juni 2011

Prachtige rit in het Groene Hart

Vandaag gaat de bende van Wim eens buiten de eigen biotoop fietsen. Kees van Hattem heeft het idee, Wim mag de route uitvlooien en in zijn Oregon zetten, ja ja. Wim komt evenwel goed weg, Martin Merkelbag heeft dit karwei voor zijn rekening genomen en de track kan zo de Oregon in.
Tegen tienen melden zich de eerste fietsers bij pont De Woude. Dan is er koffie en kwart over tien vertrekken we naar pont Buitenhuis. De zon staat stralend aan het firmament en weet de hele dag van geen wijken. Helaas heeft mijn Camelbag zich deels leeggeheveld in het bakje waar mijn Canon camera in ligt. Dat is eerder gebeurd, maar dit keer overleeft de camera 't niet, hij stopt er helaas totaal mee. De foto's vandaag maak ik met de iPhone.
André Dronkers heeft moeite het tempo bij te houden. Niet zo gek als je bedenkt dat hij in een Alleweder A6 rijdt met ook nog eens Marathon Plus banden. Bij de pont heeft hij er al 83 km opzitten en dat zou oplopen tot ruim 300 km als ie de ronde om het Groene Hart helemaal zou meerijden. Terecht besluit ie om via de sluizen weer noordwaarts te rijden.
Aan de zuidzijde van het Noordzeekanaal haken Elly en Jules, Bart van Crasbeek en Katinka Fransman aan.
Meteen genieten we op Spaarnwoude van een klimmetje. Een waarschuwing voor Katinka, ze trapt door op het middelste blad. De kettinglengte is in ieder geval niet OK. Een stevig klimmetje krijgen we even later voorgeschoteld als het Kopje van Bloemendaal zich aandient. Ik trap makkelijk omhoog op het middenblad. In de afdaling lees ik 62 km/u af. In de schaduw van de vele bomen pauzeren we even.
Dan rijden we langs fraaie fietspaden en vaarten door de bollenstreek. Via Hillegom en Lisse bereiken we de Kaag. Op een van de gezelligste plaatsen stoppen we voor wat eten en drinken. De Muis ziet weer kans om het verhitte lijf te koelen in de Ringvaart. Ook Astra zwemt lekker rond.Bij Nieuwkoop en de Ronde Venen zijn we op het zuidelijkste deel van de route aangekomen.
Dan neemt Jules het voortouw en begeleidt ons naar Nes aan de Amstel, de woonstee van Elly en Jules. Voor we daar zijn krijgen we nog drie keer te maken met asociale automobilisten die lak hebben aan de regels en ons zelfs gewoon van de weg drukken.
Bij Elly en Jules thuis is het goed toeven. Altijd leuk om even bij fietsvrienden thuis te kijken. Leuk ook om te zien dat de inrichting van hun huis, sowieso 25 jaar 'jonger' ingericht dan hun werkelijke leeftijd, qua smaak overeenkomt met de onze.
Het krentenbrood, de koeken en koffie smaken meer dan goed. Hartelijk dank Elly en Jules.
Verder gaat het weer langs Bovenkerk, Schiphol en Halfweg. Daar worden we door een passerende politiewagen geblokkeerd en worden we vermanend toegesproken dat we op de rijbaan rijden. Bart haalt het bekende wetsartikel te voorschijn en de politieman slaat aan het lezen. Even later constateert ie zelf dat ie 'met een mond vol tanden' staat.
In Spaarnwoude geef ik de Quest even de vrije teugel. Ik krijg Willem Vierbergen achter me aan dus alle reden om er keihard tegen aan te gaan. Ondanks de pittige tegenwind gaat het heel hard en Willem geeft het na een paar kilometer op. Bij de pont aangekomen zegt Willem dat ik zelfs met 58 km/u nog van hem wegreed. 'Niet leuk meer' besluit Willem :).
Bij de pont eten we een ijsje en gaan Bart en Katinka richting Beverwijk. Kees, Willem, Jan, de Muis en ik zetten koers naar De Woude.
Een prachtige rit met prachtig weer. Een woord van dank aan Martin Merkelbag is op zijn plaats. Hij heeft een heel mooie rit samengesteld.
155 km