Met Rob Kaag rij ik vanmiddag naar Vos racefietsen in Zwanenburg. Rob wil kijken of hij de goede Sidi schoenen voor een aantrekkelijke prijs kan scoren. Met de wind achter tot soms dwars inkomend rijden we langs het water van de Markervaart en even later Nauernase vaart richting pont Buitenhuis over het Noordzeekanaal. Dat gaat met snelheden tussen 35 en 40 km/u. Majoor Kees heeft een vaardag met de familie en dus mag het vandaag 'een ietsje meer zijn'. Rob kan het tempo prima volgen.Op de pont staan we tussen vele tientallen racefietsers. We zetten de Questen stil naast twee aantrekkelijke dames.
Aan de andere kant van het Noordzeekanaal rijden we door Spaarnwoude. Een racefietser probeert aan te klampen als ik hem voorbij rij. Hoe hij ook zijn best doet, het lukt niet. Ook Rob rijdt hem voorbij en plaagt hem nog wat.
Bij Vos in Zwanenburg is het een drukte van belang. De juiste schoenen zijn er wel, maar tot maat 43, dan een tijdje niks en dan weer vanaf maat 48 tot 51. Een vriendelijk meisje helpt ons. Op mijn vraag of zij op hun website opzettelijk honderden taal- en stijlfouten maken, moet ze bekennen de site nog nooit gezien te hebben. Een schermafdruk van hun homepage gaat hierbij. Dat een slechte website de zaken kennelijk niet hindert blijkt buiten. Naast het pand staat de auto van de directeur, een nieuwe Bentley, met hoogglans verchroomde wielen, dat dan weer wel.
We gaan onverrichterzake weer naar buiten en eten een broodje. We rijden door Spaarnwoude terug waarna Rob bij de havens rechtsaf slaat naar Amsterdam. Ik neem de pont en ga over de oude Zeedijk naar Krommenie.
Na 51 km ben ik weer op De Woude.
Gisteren heb ik de correctie voor de spreidstand van de benen weer verwijderd. Deze correctie dwingt mijn onderbenen naar elkaar en mede daardoor raak ik de carbon kettingafscherming. Een onbedoeld positief gevolg is dat de pedalen, mede doordat zij kennelijk nu zonder forceren onder de zool zitten, nog veel verfijnder bewegen en nu geheel weerstandloos bewegen. Een beetje teflon vet doet het ook goed. Nu is goed te merken dat ik bij elke trapbeweging een zeker patroon met mijn voeten over de pedaal volg. Het lijkt wel een soort acht beweging. Deze beweging had ik natuurlijk ook met de SPD pedaal, maar daar werd die beperkt door de veerspanning van het SPD pedaal. Deze pedalen zijn naar mijn gevoel voor de knieën heel goed, alles draait zonder spanning, alleen de zwaartekracht doet je voeten aan de pedalen 'hangen'.
Al met al ben ik heel happy met de Bebops.
