Marcel Prins uit Burdaard schrijft mij het volgende:
'Ik heb een ongeluk gehad met de Quest. Ik heb een witte slagboom van een camping gemist. Ik heb eerst geremd voor de slagboom maar ik dacht dat hij open stond en ben weer opgetrokken.
Ik heb echt heel veel geluk gehad dat het vizier van de kap de klap heeft opgevangen. Hij heeft de slagboom over de fiets geduwd en ondanks alle hechtingen had het allemaal veel erger gekund'.
Dit ongeval roept direct herinneringen op aan het identieke en fataal afgelopen ongeval van Erwin de Vries, nu anderhalf jaar geleden.
Ik vroeg Marcel wat nadere informatie en hij laat me het volgende weten.
Door de enorme klap kwam de hele camping uitlopen. Ik ben echt fantastisch opgevangen door de mensen op de camping. Ik had zelf eerst de ernst niet door. Ik bloedde uit mijn oor en ze waren daar bang voor een schedelbasis fractuur. De slagboom zit altijd op slot. Maar op de dag van het ongeluk was het slot niet vastgemaakt. Hierdoor heeft het vizier van de kap de slagboom opgewipt en over de fiets gegooid. Ik had vijf hechtingen boven mijn wenkbrauw en 4 in mijn oor. En in mijn nek een schaafplek waar ik tegen de fiets ben gekomen tegen de smurfenmuts. Ik denk dat de zijkant van het vizier in mijn oor is gekomen. Ik ben niet buiten westen geweest en was best wel cool en aanspreekbaar.
Ik heb de fiets daar laten staan en ben naar het ziekenhuis gegaan. Mijn schedel was te zien boven mijn wenkbrauw. Twee dagen later heb ik de fiets opgehaald en hem onder de slagboom gezet, daar is de foto van. Toen ik de fiets daar zo zag staan schoot ik helemaal vol en besefte ik hoe ongelooflijk veel geluk ik heb gehad. Later op mijn gps zag ik dat ik afremde om de bocht naar de camping te nemen 10km per uur. Hierna trek ik op naar 18km per uur. Ik wist dat de slagboom er was en rem af, volgens de gps reed ik toen 13 km per uur. Ik dacht dat de boom open stond laat de rem los en trek weer op. Op het moment van de klap reed ik 18km per uur.
Ik weet niet hoe het was afgelopen zonder kap maar daar heb ik niet veel fiducie in. Ik had dan de slagboom recht in mijn gezicht gehad en was dan geplet tussen fiets en slagboom. Maar misschien heeft de kap iets van het zicht weggenomen? Ik snap niet hoe ik de slagboom heb gemist. Maar de slagboom is wit en op het moment dat ik aankwam waren er wolken. Misschien is de witte slagboom tegen de wolken weggevallen? Vragen vragen vragen tot ik er gek van wordt. Normaal mis ik zoiets niet. Ik was niet met mijn telefoon GPS of iets anders bezig. Ik was ook een uur te vroeg voor mijn afspraak dus ik was ook niet gehaast. Ik was van plan om te zwemmen op de camping. Wel had ik niet mijn dag. Ik heb een aantal domme beslissingen in het verkeer genomen die net wel goed af liepen..... Nou ja, dankbaar en heeeeelveel geluk ondanks mijn pech.
Eerst voelde ik me ongelofelijk stom maar toen ik de fiets ophaalde hoorde ik dat er meer mensen tegen de slagboom zijn gereden. Dus ik ben niet de eerste. Ik heb nagekeken of een slagboom ook aan wettelijke specificaties moet voldoen. Zoals ik het lees moet een slagboom duidelijk zichtbaar zijn. Er moet een waarschuwingsbord zijn en er moeten lichten zijn om te waarschuwen in het donker. Omdat er geen rode strepen op de slagboom zitten heb ik de camping aansprakelijk gesteld.
Groeten Marcel Prins
Deze post is niet bedoeld om reclame te maken voor mijn racekappen, ook al is hier zonneklaar dat de kap het leven van Marcel heeft gered. Wel is mijn bedoeling dat iedere velomobielrijder bewust wordt van de enorme risico's van dit soort levensbedreigende obstakels.
Mijn oproep is dan ook eigenaren van terreinen waar zo'n slagboom staat te wijzen op het gevaar van deze slagbomen. Laat ze deze slagbomen in ieder geval voorzien van een wit-rode markering waardoor deze goed opvalt. Nog beter is de weg voor de slagboom zo in te richten dat men er niet met volle snelheid onderdoor kan rijden. Een waarschuwingsbord en rode verlichting 's nachts is bittere noodzaak.
Eén overleden fietsvriend is er al één teveel.
