Het zal vandaag 17 tot 20 graden worden, heerlijk. Het wintervet, zo'n 3 kg, moet weer rond het middel verdwijnen. Lange ritten zijn daartoe uitstekend geschikt.
De eerste etappe gaat traditioneel naar Den Helder. Met de wind achter is het prettig rijden met 48 km/u. De hartslag blijft daarbij rond 125 slagen per minuut, prima. Het landschap is nog kaal. De enige kleur wordt gemaakt door vroege narcissen. Ik stop even voor een plaatje. Even daarvoor haalde ik een echtpaar in. Zij stoppen en kijken vol verbazing naar de Quest. 'Zit daar een elektromotor in' is de vraag. Zij kunnen werkelijk niet geloven dat er zo snel gereden kan worden zonder motor. Het snelheidsverschil is ook wel heel groot. Zij rijden 15 km/u met hun elektrische fietsen. De ondersteuning is voor de wind uitgeschakeld, zij moeten straks tegen wind terug naar hun woonplaats Tuitjenhorn en dan moet de accu het natuurlijk nog wel doen.Ik laat het benzinestation rechts liggen en koers direct naar Den Oever. Met de wind schuin achter is 43 km/u nog steeds makkelijk te rijden. Dat zal straks wel anders worden. In Den Oever eet ik een broodje in de fiets en stuur de Quest even later tegen wind de open Wieringermeer in. Dat is inderdaad andere koffie. Met hartslag 130 komt er niet meer dan 37 - 38 km/u op het telwerk van de SRM. Gewoon doortrappen en met lekkere muziek op de koptelefoon is de afstand naar Medemblik zo weggetrapt.
Onderweg krijg ik een tegenligger in beeld. Het is een rode Quest met witte top. Dat kan maar één man zijn, George Krug. We kletsen wat bij en vervolgen ieder onze weg. Ik drink een espresso bij Kwikkel. Een oudere fietser vindt het maar een heel geklim om in en uit de Quest te komen. 'Niks voor gepensioneerden' meldt ie :).
In de relatieve luwte van de zuidelijke Wieringermeer dijk komt de snelheid er weer lekker in. Gedurende de hele rit rijden overal slierten motorrijders. Ook zij zijn gek op de slingerende dijkjes.
Na 144 km is de prettige rit weer ten einde.
