Vandaag is een rustdag. Het is net als de eerste twee dagen weer volop zonnig en de temperatuur is 26 gr. C. We fietsen naar Giessen centrum. We moeten vrij lang wachten op de parkeerplaats voordat de 'snor' arriveert die ons naar Giessen zal begeleiden. Weer een mooi moment voor de Duitsers om weer op jacht te gaan naar gebruikte Quests. Zelfs proefritten worden gemaakt en.... de transactie rond de fiets van Niels komt hier rond.
Zoals gebruikelijk worden de kruisingen afgezet en de Duitse automobilisten accepteren dit als een gegeven. Moet je in ons land niet mee aankomen. Als hier het stoplicht op groen staat wordt er gas gegeven, de Duitsers wachten keurig tot alle 40 Velomobielen zijn gepasseerd.
Het is hier tevens de plek om de Duitse automobilisten te prijzen voor hun respect voor zwakkere verkeersdeelnemers. Ze houden meters afstand tijdens het passeren en blijven desnoods een kwartier achter een stoet Velomobielen rijden als het bergop gaat. Een verademing vergeleken met de verkeersmentaliteit bij ons.
De tocht voert naar het stadscentrum van Giessen. Hier worden alle Velomobielen opgesteld en veel inwoners van Giessen stellen vooral technische vragen. Vragen Nederlanders naar de prijs van een Velomobiel, de Duitsers vragen vooral of de fiets elektrisch of met lucht wordt aangedreven. We hebben veel tijd over voor we om 15.00 uur naar het Mathematisch Museum zullen gaan.
Op het moment dat we vertrekken til ik de Quest op, draai hem om en laat hem van te grote hoogte op het achterwiel stuiteren. Normaal geen probleem, nu wel. Ik stap in en wil wegrijden. Ik trap echter loos rond en kan niet wegkomen, de ketting ligt eraf. Ik probeer door opschakelen naar een hogere versnellingen de ketting er weer op te krijgen, maar het lukt niet. Gelukkig zijn Anton Luijtink van Go-Mango en in het dagelijks leven fietsenmaker nog in mijn buurt. Ook Kees van de Wetering is er nog en Anton en Kees proberen de ketting er weer op te krijgen. Hij zit echter muurvast en de trapasbracket moet losgemaakt worden. Na ruim een half uur werkt het weer een beetje en kan ik op alleen het middenblad rijden. Het maakt evenwel veel lawaai, er moet bij het Forsthaus nog maar even naar gekeken worden.
Het Mathematisch Museum is echt heel leuk. Heel veel opstellingen nodigen uit om de vele wiskundige zaken die ons leven beïnvloeden, zelf te bedienen. Dit varieert van geometrische puzzles tot bellenblaas opstellingen. Iedereen heeft veel plezier met de vele opstellingen die gezichtsbedrog opleveren.
Op de terugweg zal er geracet worden naar de camping. Ik kan het met maar één voorblad wel vergeten en ik doe niet mee. De race wordt verder een rommeltje. De nummers één en twee, waaronder Ymte, slaan voor de finish verkeerd af en verliezen zo de wedstrijd. Bastiaan Welmers neemt wel de goede route en wint. Van een prijsuitreiking merk ik niks.
Voor het eten is er een lezing over de Leitra en van de huidige eigenaar van Cab-bike. Hieruit blijkt dat de Leitra, hoewel dit een van de oudste Velomobiel ontwerpen is, qua geavanceerdheid van de wielophanging niet kan tippen aan de Quest en de Mango. Met name het feit dat de invering van de Leitra extra rolweerstand en bandenslijtage oplevert, is verrassend.
De Cab-bike is een weinig fraai ogende, als een soort doodskist uitziende Velomobiel. Toch kent de fiets een behoorlijke schare aanhangers. Een groot voordeel is de levertijd van niet meer dan een maand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten