Shirt, rondje Beemster en hond bijt - bijna - Quest

Vanmorgen op zoek naar een shirt met lange mouwen. Ik mis een dun shirt met lange mouwen dat heel goed vocht afvoert. Nu heb ik als het koud is vaak een wielrenjasje aan met mouwen met strakke boordjes. De strakke boordjes zijn natuurlijk voor wielrenners prettig, de wind waait er niet in. In de Quest is dat vervelend, het is snel warm en het transpiratievocht wordt niet goed afgevoerd. Het omhoog schuiven van de mouwen gaat ook moeilijk.
Het gevolg is vaak dat ik het jasje uitdoe en met blote armen doorrij. Da's vaak weer wat te weinig van het goede.
Sporthuis Johan Jansen in Heiloo heeft de goede Odlo shirts. Vanmiddag gelijk proberen.
Om half twee staat de Quest voor het huis en praat ik eerst nog even met Bart van Crasbeek van Ventisit die met zijn twee zoons langs wandelt.
Het is rond het vriespunt en de wind komt uit het noordoosten. Ik wil een rondje Beemster maken en daarna naar Alkmaar om bij molen het Roode Hert meel te kopen voor de broodbakmachine. Het is werkelijk prachtig fietsweer al bijt de koude wind in het begin me wel in het gezicht. Ik ga wat dieper in de fiets zitten en trek mijn muts wat verder over mijn oren. Na een paar minuten is alles in balans en geniet ik volop van het fietsen. Het nieuwe shirt doet zijn werk uitstekend, dat had ik wel wat eerder kunnen bedenken. Ik meld me bij de pontbaas en wordt als enige overgezet. Op de pont doe ik wel wat extra kleding aan, in het open veld is het heel koud. Ik klim weer snel in de fiets en trek de comfortabele schuimkap over me heen. Met een gangetje van 35 km/u rij ik naar West-Graftdijk, de Rijp en met ruim in de 40 duik ik de Beemster in. Op grote afstand zie ik een mevrouw met een grote bruine labrador. Ze maakt de lijn kort en trekt de hond naar de andere kant van het fietspad. Het beest wil de Quest aanvallen, blaft verschrikkelijk en trekt keihard aan de lijn. Mevrouw heeft de grootste moeite de hond in bedwang te houden. De hond trekt zo hard, en mevrouw trekt zo hard terug, dat de hond bijna rechtop de beide achterpoten staat. Op dat moment flits ik langs de met elkaar vechtende combinatie en ik slaak een zucht van verlichting.
Op de Oostdijk van de Beemster ga ik linksaf en volg de dijk richting Oosthuizen. Het water is vrijwel overal dichtgevroren. In enkele grote wakken zwemmen vele honderden watervogels. De mooiste kuifeenden zwemmen gebroederlijk naast de gewone wilde eenden. Ik stop even om een foto te maken. Ik maak de schuimkap rechts los. De wind krijgt er vat op en de kap waait weg maar blijft aan de achterste klittenband hangen. Van deze beweging schrikken de eenden en ze kiezen het luchtruim. Sorry jongens.
Ik fiets door naar Oosthuizen en rij nog een stuk verder richting Hoorn. 8 km voor Hoorn sla ik linksaf en rij het lintdorp Beets binnen. Ik heb de wind nu achter en da's best comfortabel. Het is heel rustig en ik kan zonder probleem 35 km/u door het dorp fietsen. Aan het eind van het dorp ga ik linksaf de brug over en stop even voor een banaan. Ik blijf lekker in de warmte. Dit is overigens maar relatief. De binnentemperatuurmeter geeft 4,5 gr. C. aan, nog altijd fris. Uiteraard is er in de Quest geen wind en dat maakt het behaaglijker. Het is nu kwart over drie en het is nog 20 km naar Alkmaar. Ik moet voor vier uur bij de molen zijn, anders wordt het geen eigengebakken brood. Het gas gaat erop en ik rij langere tijd 45 km/u. Tot Alkmaar blijf ik boven de 40 en om tien voor vier stap ik de warme molen binnen. Met 5 kg meel en wat droge gist ga ik weer op weg. Ik rij nog even langs Oudejans keukencentrum, Arno en Nel zijn vroegere buren van ons. Ze zijn druk bezig, maar een kop Espresso wordt vlot geserveerd.
Via Heiloo, waar ik even langs mijn schoonouders ga, ben ik ruim voor donker weer thuis. Kostelijke fietstocht.
70 km