Als de voorbereidingen voor CycleVision zijn getroffen realiseer ik me dat de afstanden van het wedstrijdterrein en de andere onderdelen van het evenement tamelijk groot zijn. Op de plaats waar bij iedere auto de motor ligt, past de Giant Halfway vouwfiets. Het blijft een bijzonder gezicht.
Zaterdagmorgen arriveer ik al om half tien in Venray. Daar schuift het grote rolhek snel terzijde en kan ik met de Quest op het dak doorrijden naar de wedstrijdbaan. Ik ga de uursrace rijden met de Quest. Over het waarom verder meer. De Noord-Hollandse delegatie bestaande uit Cees, Matthijs, George, Jan en Arnold komt gelijk met mij aan. Ze hebben voor hun fietsen min of meer een vaste plek aan de rand van de wedstrijdbaan. Daar staan ze in goed gezelschap naast de LeMans van CyclesJV.
Om 11.00 staat mijn eerste lezing over de VeloTilt gepland. De organisatie meldt me dat dit afgelopen week is vervroegd naar 10.30 uur. Oops, dat gaat mis flitst het door mijn hoofd. Ik heb die wijziging niet doorgekregen en dus zullen de bezoekers er niet om half elf zijn. Dat blijkt inderdaad te kloppen, om half elf zijn er nog maar vier belangstellenden. In goed overleg met Johan die de lezing over ROAM gaat doen, wachten we tot 11.00 en zie daar, de zaal loopt vol.
De lezing verloopt prima en Johan kan prima op mijn verhaal aansluiten.
Om twee uur starten de bikkels voor de drie-uurs race. Theo van Soest fungeert met zijn Quest als pace car en na twee rustige rondjes gaat het los. Verschillende snelle rijders hebben inmiddels een DF aangeschaft en sinds kort heeft Daniel Fenn daarvoor een 'broek' gemaakt. Dit zijn twee heel grote stroomlijnkappen die de snelheid inderdaad flink verhogen. Alleen Theo van Andel weet zich met zijn Quest voorin het veld te handhaven.
Daniel Fenn rijdt gemiddeld bijna 59 km/u en wordt de winnaar van deze wedstrijd. Theo van Andel wordt derde. Een opvallende prestatie wordt geleverd door Harry Lieben. Met zijn Mango rijdt hij drie uur lang gemiddeld 49,4 km/u. Hij wordt daarmee vijfde in een veld van totaal 40 rijders.
De VeloTilt staat bovenaan naast de baan en krijgt veel belangstelling. Ook de toertop is nu voor het eerst te zien. Jan Geel is onvermoeibaar bezig met het geven van uitleg over de VeloTilt.
Jan Reus heeft naast de VeloTilt ook de ongestroomlijnde VeloTilt mee. Liefhebbers die dit willen mogen er een stukje mee rijden. Daar wordt massaal gebruik van gemaakt. De meeste rijders komen blij verrast terug. De eerste tientallen meters gelocked rijden en dan deblokkeren is natuurlijk spannend. De meesten lukt dat in één keer, een enkeling gaat de eerste keer onderuit.
Zondagmorgen om 10.00 is de uursrace. Cees Roozendaal voorziet zijn Quest van enkele geheime wapens. Hoewel Cees had aangekondigd dat ie 'ome Wim wel zal opduwen' laat een blik op de uitslag, Ome Wim heeft Cees 5x opgeduwd, iets anders zien :)
Jan Reus en Jan Geel plakken de wielstroomlijnkappen onder mijn Quest. Twee dagen voor vertrek naar Venray zie en voel ik dat er een steeds hinderlijker onrondheid in mijn achterband optreedt. Het lukt me niet om de Super Moto rond te laten lopen. Hoewel de Super Moto na 3 jaar en 25.000 km nog niet versleten is, kieper ik hem toch maar in het vuilnisvat. Een nieuwe Super Moto maakt het helaas niet beter. Pas heel laat zie ik dat het niet aan de banden ligt maar aan het slingeren van het wiel. Dat ik dat zo laat zie heeft alles te maken met het kijken met maar één oog. Ik probeer het met spannen en ontspannen van de goede spaken te verhelpen. Helaas willen na drie jaar de nippels niet meer draaien en moet ik er maar mee leven.
Op bovenstaande foto van Robert-Jan Bakker lap ik Cees en toeter en passant maar even. Peter - ovaal - de Rond doet voor het eerst sinds jaren weer een keer mee. Hij rijdt net 1 km/u harder en zet mij op ruim een ronde. Zou dat komen omdat ie ovaal rijdt? Misschien ook wel omdat ie 15 jaar jonger is en veel meer kilometers maakt. En het kan ook nog liggen aan het feit dat Peter een vrijwel nieuwe en dus stijvere Quest heeft. Hoe dan ook, hij was sneller.
De baan in Venray is een dragrace baan. Het wegdek is ruw en op veel plaatsen matig gerepareerd. De rechte stukken zijn altijd schuin en de helling in de bocht verandert niet. Je hebt steeds het gevoel uit de bocht te vliegen. Ga je er met 53 km/u in en je blijft even hard trappen, dan kom je er met 51 km/u uit. Die verloren snelheid moet je op de rechte stukken weer erbij zien te knokken. Gemiddeld is de baan 7 tot 9 km per uur langzamer dan bijv. de RDW baan in Lelystad.
Na de race zie ik waar de onheilspellende geluiden tijdens de race bij het achterwiel vandaan komen. De onderkant van de Quest is zwart van het rubber slijpsel. Rijden met een slingerend achterwiel in een aanlopende wielstroomlijnkap is niet bevorderlijk voor de snelheid, maar ook niet voor de nieuwe Super Moto. Dat wordt een retourtje Dronten voor een nieuw achterwiel.
Op bovenstaande foto zien jullie mijn Tesla Model S als pace car voor de rijders van de afvalrace. Ik hou op dat moment mijn tweede lezing op zondag en kan de auto niet besturen. Hans van Vugt is de eerste die mijn auto voor dit doel mag rijden en vermaakt zich er prima mee. Zelf maak ik een aantal rondjes op hoge snelheid als de fietsers er nog niet zijn. Op het korte rechte stuk haal ik makkelijk 140 km/u en ga met 110 km/u de kletsnatte bocht in. Op een witte streep breekt de Tesla uit maar de tractiecontrole grijpt onmiddellijk in en voorkomt dat de bolide tegen de betonnen borstwering crasht.
Al met al heel leuk, ook voor de toeschouwers die komen aansnellen om dit onaangekondigde spektakel te filmen en te fotograferen.
George Krug heeft een paar beelden met zijn GSM vastgelegd.
Tijdens de afvalrace breekt een enorm noodweer uit. Het regent onwaarschijnlijk hard en de regen stroomt in golven langs de achterkant van de baan naar beneden.
De organisatie heeft dit jaar een veel groter evenement bedacht. Allerlei andere fietssporten komen aan bod. Er zijn uiterst behendige bikepolo rijders, steppers en spinners. Ook ludieke zaken als een show met historische fietsen waaronder de hoge Bi zijn te zien.
Een probleem blijft dat er een grote afstand is tussen de racebaan en de andere activiteiten. Ik vraag me af waarom alles niet wordt geconcentreerd op de binnenbaan en rond de buitenbaan. Er is nu een loopbrug waardoor dit wel kan. De organisatie heeft zijn uiterste best gedaan en alles liep gesmeerd.
Toch kan ik me niet aan het gevoel onttrekken dat het steeds meer een onderonsje wordt van een steeds geringer aantal deelnemers en minder interesse van handelaren. Deden er in 2007 in Sloten nog 130 deelnemers mee aan de uursrace, nu kwamen er maar 26 deelnemers aan de start.
Alle overall winnaars, zonder uitzondering bekende gezichten, op het podium.
Daniel Fenn, de ontwerper van DF rijdt ook een stuk op de naakte VeloTilt. Het komt enthousiast, met beide handen los van het stuur en mooie bochten makend terug.
Bovenstaande foto's zijn niet gemaakt in Venray maar op de baan van de RDW in Lelystad een week eerder. Samen met het Human Power Team van de TU Delft en team Elan hebben we enkele uren de baan gehuurd om te testen. Daar bleek dat de snelheden die we hoopten te halen niet gehaald werden.
David haalde 54 km/u, maar met meer vermogen dat vooraf berekend. Tijdens de laatste rit ging de besturing zwaarder dan normaal. Na onderzoek bleek het aluminium halfrond onderaan de voorvork verbogen te zijn. Dat moet van staal of carbon worden en vereist flink wat sleutelwerk.
Maar eerst gaan we uitzoeken waar de lagere snelheid door wordt veroorzaakt. Dit kan liggen aan de rolweerstand, aan wrijvingsweerstand door de variabele spoorbreedte, aan luchtweerstand of aan weerstand in de aandrijving. Dat gaan we in de komende periode uitvlooien.
Met de nu niet goed sturende VeloTilt wil ik liever niet tussen andere deelnemers in de problemen komen. Niet voor mezelf maar zeker niet voor anderen.
De VeloTilts rijden nu met een Rohloff naaf. Voor toeren een prima naaf, voor wedstrijden op snelheid zijn de stappen tussen de versnellingen veel te groot. Piet Kunis en Bram Smit bedenken een variatie op de derailleur. Een standaard cassette wordt door een hevel over een van kogels voorziene spibaan heen en weer geschoven. De ketting schakelt wonderwel goed zonder extra voorzieningen. Het geheel loopt fantastisch licht. Het verschil met een Rohloff naaf is heel groot. Onderstaand een filmpje van de werking van de VeloTilt derailleur.
17 opmerkingen:
Ik zie dat de velotilt nog zijn wielkappen mist. Kan dat er iets mee te maken hebben ?
Het uiterste vragen van wat je lichaam je op dat moment geeft, tactiek en doorzettingsvermogen. Het werd niet opgemerkt in het eindklassement. Als tweede geeindigt onder Ellen, maar totaal niet doorberekent, jammer...en heel raar! Volgende keer toch maar een vlaggetje!?!
@Quezzzt,
We gaan rustig uitzoeken wat de snelste combinatie is. De snelste combi zal waarschijnlijk niet de smalle uitvoering met wielkappen zijn. We gaan ons laten verrassen.
Dag Marjon,
Ik begrijp je reactie niet. Heb je meegedaan, tweede geworden en niet in de uitslag opgenomen?
Dat kan toch niet waar zijn?
Dat derailleursysteem is schitterend wat een uitvindersteam zijn jullie!
Ik zou hier de voorkeur aan geven boven de naaf versnelling, simpel is beter voor mij.
Hi Wim,
Congrats for your performance during the One hour race. Could you share the average power you delivered during this race?
Thanks a lot in advance,
Greetings, Clément
HI Clement,
Thanks for your compliments. I had no SRM on the Quest so I don't know. But I know that if I have an average haertrate of 148 bpm, I deliver 218 Watts.
Best regards,
Wim
Dag Wim,
Het schakelsysteem lijkt helemaal op wat destijds is gebruikt in de Mango.
Daarmee bedoel ik niet de velomobiel, maar een Britse snelle tweewieler die door Rob English gebruikt is in o.a. battle mountain.
Groeten, Klaas.
Dag Wim, Tijdrit Texel 12 september.. een nieuwe kans.. met een nieuwe kap... vergeet je niet in te schrijven. Het is wel de enige manier om van je te winnen. Groet Cees die op Texel veel sneller zal zijn ;)
Klaas V.......
Wat leuk, zo zie je maar , er is niets nieuws onder de zon.
Heb je foto's van het systeem van Rob English ?
Bram, googl maar op:
Honda RN 01 downhill gearbox
en
Be one PeteSpeed
Idd ingewikkelde dingen allemaal, maar als jij meer ruimte hebt dan bij die MTB's
zet je gewoon een derailleur naast/op de cassette die de cassette naar l/r duwt
en zorg er dan wel voor dat het bovenste spannerwieltje dicht bij de cassette zit
want daar gaat het om bij derr.schakeling, en natuurlijk om een precieze indexering. Dat laatste gaat het meest nauwkeurig met Shimano Di2, en je kan dan tevens op 11-speed overstappen.
Groeten,
Ful
Beste Bram S.
Kijk eens hier;
http://rob.bikerevuk.com/kingcycle/Hachi2.html
Piet K
beste Klaas, Ful en Piet,
geen van die systemen heeft een schuivende cassette zo als de onze.
groet,
Piet Kunis
Piet (Kunis), idd heeft de PeteSpeed geen schuivende cassette; dat kan niemand gemist hebben. Nieuwe dingen (uit)ontwikkelen is nogal arbeidsintensief (duurt vaak 10-20jaar) en zelfs dan is succes niet gegarandeerd. Firma Vink heeft dus ervaring met iets wat er op lijkt/schuift ; scheelt weer een jaar ontwikkelingswerk en/of frustaties.
http://www.vink-apeldoorn.nl/files/petespeed.html
De uitvinder is Marcel van den Hurk, schreef Rembrandt Bakker in Ligfiets (2004-06). Verstandig is het om iemand te raadplegen die in de relevante patenten thuis is, zoals in dit geval van den Hurk. Natuurlijk in de eerste plaats vwb technische tips maar vooral om niet tzt de advocaten van Shimano achter je aan te krijgen.
Rembrandt schreef namelijk 'idee om de derailleur te omkasten .... nooit commercieel doorgebroken' echter na bestudering van de fietsgeschiedenis/ fietspatenten blijkt dat het WEGLATEN van de omkasting van een aandrijving/derailleursysteem, een van de grootste marketing'successen' (van vooral Shimano) in de geschiedenis van de fietstechniek is; dat weglaten van een omkasting levert Shimano namelijk miljarden aan omzet op aan slijtage onderdelen.
Espanet.nl laat zien dat Shimano zo veel mogelijk compacte(re) derailleursystemen, die dus goed in een omkasting passen, heeft gepatenteerd(/gekocht) en het daarna niet toepast. Fa. EGS (upcage derailleur) , bijvoorbeeld, ging failliet en Shimano kocht daarna
dit patent uit de boedel.
Groeten,
Ful
Bij deze discussie over compacte derailleursystemen moet ik direct denken aan het patent dat Flevobike Technology op de plank heeft liggen.
http://velomobileseminar2012.blogspot.nl/2012/09/gazelle-friiik-te-revolutionair.html
https://register.epo.org/application?number=EP08712639&tab=main
https://www.youtube.com/watch?v=9CJ8wPtZHF8
Het patent en wat er in de Friiik zit komen niet overeen, hoe dat zit weet ik ook niet.
Het patent lijkt vooral geschikt voor fietsen met een tussenas.
Ondanks het gebruik van twee cassettes is het aantal versnellingen beperkt tot het aantal tandwielen per cassette, maar daar staat tegenover dat het versnellingsbereik wel dat van de twee twee cassettes combineert.
Rembrandt
(Sorry, Espanet.nl was een typefout; moet natuurlijk zijn espacenet.nl of .com en verder is het goed om te weten dat het espacenet-zoekvenster perfect werkt op 'uitvinders naam' of 'patentnummer' maar het verdraagt geen schrijffouten zoals google dat wel doet). 'Hoe dat zit weet ik ook niet'. Nou, Rembrandt ik ook niet maar als je langdurig gaat zoeken in espacenet kan je extreem interessante dingen tegenkomen of dingen die je helemaal niet kent en dus niet zoekt zoals het haast onvindbare (vanwege lege titel-/naamvelden), en daardoor vrij onbekende, ligfiets/tussenas-patent van Mochet ( FR744065 ). Uit de patentrubriek 'citing documents' hiervan blijkt namelijk dat Mochet Gustav Baumm inspireerde ( DE971639 ) om in zn, bij veel huidige liggers bekende, racesigaar te gaan liggen. Ook de ligfiets Lowracer (DE442443) uit 1927 inspireerde Baumm. Een typefout (Baum in plaats van Baumm) in Google kan nog wel iets moois opleveren; wellicht de enige video van Baumm: http://www.criticalpast.com/video/65675078214_G-A-Baum_streamlined-torpedo-shell_110-miles-per-hour_speed-record .Veel te nadrukkelijk, veel te overdreven, werd door NSU Baumm neergezet als een grappige artiest met een leuk idee hetgeen aanleiding geeft om daar vraagtekens bij te zetten met name omdat de patenttekening laat zien dat zijn sigaar, Fliegender Liegestuhl, verdacht veel op een 180 graden gedraaide Me 262 fuselage, ofwel 'swerelds eerste operationele straaljager, lijkt. Baumm's hobby was overigens de passiespelen in Oberammergau en de ontwerpafdeling van Messerschmitt zat ook in Oberammergau. Tegen de tijd dat de openbareweg(2 persoons-)productieversie van Baumm's racesigaar gepatenteerd werd ( FR1112848 ) besloot NSU echter om op auto's over te gaan; de eerste proto's (Prinz 3 ) waren 3-wielers maar toen de geldverstrekker/bankdirecteur er een proefrit mee maakte kwam hij ermee in de modder vast te zitten, naar aanleiding daarvan werd besloten er een 4-wieler van te maken.
Bij ligfietsen zijn we, mijn inziens, nog niet zo ver maar bij Velomobielen is stijfheid een echt item geworden. Colin Chapman introduceerde de lighouding in de racerij: Lotus 25 ( GB1021561 ). Baumm zou zijn inspiratie bron zijn geweest lees je vaak. Vermoedelijk heeft Chapman Baumm's verstevigde voertuigzijkanten ook overgenomen; zie FR1112848 fig 24. Kortom; toch wel grappig om te kunnen zeggen dat de formule-1 coureurlighouding is afgekeken van de ligfiets.
Groeten,
Ful
Hoi Wim,
Een kleine, korte, verlate reactie met betrekking tot het steeds kleiner wordende deelnemersveld. In de korte tijd dat ik nu meedraai in dit wereldje merk ik dat ik bij wedstrijden inderdaad vaak dezelfde deelnemers tegenkom. Het zijn vaak de hardrijders, de mensen die bloggen over het tweaken van hun velomobiel. Het is een select gezelschap, maar de sfeer is altijd goed.
Sloten is een prachtige baan, vele malen ruimer dan de kombanen zoals Venray. Ik heb een keer in (op?) Sloten gereden en hoge snelheden zijn best haalbaar. Het zou fantastisch zijn om een keer een mooie race te organiseren daar. Uursrace, drie-uursrace of nog langer, eventueel gelijktijdig gereden. Er is op de baan van Sloten genoeg ruimte om te recreëren, dus ook voor het publiek is het een interessante lokatie. Twee jaar geleden heb ik nog een voorzichtig balletje opgegooid met betrekking tot langere races, deze zijn namelijk erg dun bezaaid terwijl er meerdere mensen interesse hebben hierin. Ik weet zo wel een aantal mensen die graag zouden deelnemen/organiseren. Dit jaar zal dat er niet meer van komen, wellicht een volgend jaar? Wat in het vat zit...
Sportieve groet,
Robert-Jan
Een reactie posten