De wind komt uit het zuidoosten, is nog zwak maar zal vanmiddag aantrekken. Via Alkmaar rij ik langs het Noord-Hollands kanaal. Bij kou is het zaak niet teveel te zweten als je nog meerdere uren prettig wil rijden. De snelheid blijft dan ook rond de 38 km/u. Overal in de Noordkop zijn landbouwers bezig om hun land met stro te bezetten. Dit uiteraard om wegwaaien van zand te voorkomen.
In Burgerbrug rij ik een lopend meisje met een fors paard aan de teugel achterop. Het dier heeft me van 200 meter afstand al in de gaten en reageert verschrikt. De snelheid er maar uit en als ik vlak bij het paard stil sta, steigert het spectaculair. Stapvoets rij ik langs het stel. Dat is voor de viervoeter teveel van het goede en het sein om aan de haal te gaan. In mijn spiegel zie ik het meisje door de lucht vliegen en vallen. Ze staat gelukkig direct op en rent achter haar op hol geslagen dier aan.
In Den Helder even pauze voor een banaan. Het is met een gevoelstemperatuur van -5 graden C. behoorlijk koud buiten en ik klim gauw weer de beschutting van de Quest in. Als ik de Balgweg oprij maak ik snelheid tot iets boven de 40 km/u om het autoverkeer op de rijbaan zo min mogelijk te hinderen. Achter me hoor ik een claxon continue ingedrukt worden. Een blik in de spiegel maakt duidelijk dat er een agressieve automobilist aankomt. Rakelings rijdt een 'Turkenbak', een oud model Mercedes 190D, langs me. Het scheelt letterlijk centimeters, wat een godverlaten hufter.
Ik bal mijn vuist achter mijn vizier. De schoft rijdt door en ik zie dat ik inmiddels tegen wind 45 km/u rij. Dat heeft alles met adrenaline te maken.
In Den Oever ligt op verschillende plaatsen sneeuw op de rijbaan. Het fietspad onder het viaduct over de A9 heeft een maagdelijk sneeuwtapijtje. Omhoog klimmend heeft de SuperMoto moeite om grip te vinden. Slippend kom ik boven en kijk uit over de verstilde jachthaven van Den Oever. Duizenden kuifeenden dobberen in de haven. Even een broodje en wat drinken, lekker in de fiets achter het heldere Lexan vizier. Nu gaat het volledig tegen wind naar Medemblik. De snelheid blijft beperkt tot rond 34 km/u.
In Medemblik geniet ik van een Espresso bij restaurant Kwikkel aan de haven. Mijn accu's van de elektrische voetzolen doen het nog wel, maar verwissel ze toch maar voor vers opgeladen exemplaren.
Via de zuidelijke Wieringermeerdijk en de Legmeer koers ik oostelijk van Heerhugowaard en Driehuizen naar De Woude.
134 heerlijke winterse kilometers zijn ontspannen onder de wielen van de Quest doorgegleden. Enkele keren prijs ik de Risse demper als het achterwiel op gladde plekken verrassend snel weer grip heeft.
2 opmerkingen:
Hoi Wim,
Best eng met paarden, zelf ook een keer meegemaakt. Ik had op dit blog al gelezen dat paarden erg schrikachtig reageren op VM's. Ruimschoots er omheen, en met niet teveel snelheid, en toch flink steigeren geblazen. Gelukkig liep er een flinke kerel aan de leidsels.
Overigens is het bij mijn weten voor ruiters niet toegestaan zich op het fietspad te begeven...
...Maar overigens zie ik je nu schrijven dat je nu met slippend achterwiel aan het rijden bent. Toch in training gegaan na mijn eerdere bericht ;-).
Gr. Rudolf. (550 Watt)
De claxon ben ik zeer blij mee kenelijk raken fieters versuft door de kou pfff maar in de polder heb je die niet zo veel nodig integenstelling van de stad
Een reactie posten