Toeristen kijken op de Zaanse Schans

Arnold Stokkel stelt via een mailtje voor om samen toeristen te gaan kijken op de Zaanse Schans. Jan Geel, George Krug en Cees Roozendaal gaan ook mee. Arnold woont in Hoorn, dus eerst een ritje naar Hoorn. Het is nog fris en ik laat de hoed op de deelbare kap. Het is mooi weer, een zonnetje en vrijwel geen wind.

Het is even zoeken in Hoorn waar ik, met hulp van de Garmin Montana, eindig voor een schutting en een dichte poort. Even omlopen en ik zie een rode Quest voor de voordeur staan. De ontvangst in huize Stokkel is hartelijk en de koffie met koek prima voor elkaar. Jan is er al, Cees en George staan even later ook voor dezelfde schutting en poort. Cees steekt boven de schutting uit, wordt daardoor door Arnold gespot en mag samen met George via de poort naar binnen :).

Voor vertrek haal ik de hoed van de kap en rij met alleen de zeer comfortabele liggende deksel. Via Oosthuizen rijden we over de schitterende Oostdijk naar Purmerend. Dan naar de Zaanse Schans via de prachtige polders de Beemster en de Wormer. De snelheid is steeds een comfortabele 38 km/u.

Op de Zaanse Schans is het als vanouds gigantisch druk. Van toeristen kijken komt niet veel terecht, de toeristen komen ons bekijken. Dat is natuurlijk ingecalculeerd en het verloopt als altijd. De Aziaten zijn het meest geïnteresseerd. Ze willen allemaal op de foto voor de Questen en liefst ook erin. Dat gaat mij te ver, maar Cees maakt het niks uit. Hij hijst het ene na het andere kind in zijn fiets en ook een Japanse mevrouw mag erin. Uiteraard gaat Cees ook met verschillende Aziatische schonen op de foto, Cees heeft kennelijk honing aan zijn fietsbroek.


Jan houdt het wat technischer. Hij legt belangstellenden onvermoeibaar de werking van de Quest uit. Dat doet ie aan de hand van de doorsnede tekening van Velomobiel.nl. Jan is een ware ambassadeur voor de  producten uit Dronten.

Dan verschijnt er een vriendelijke mevrouw in een fietstaxi. Natuurlijk wil Cees daar wel een stukje mee rijden. Dat mag en Arnold rijdt graag mee als passagier.

We eten en drinken wat en genieten van het mooie stille weer.

Ik vermaak me met mijn nieuwe Panasonic FZ1000 camera. Langere tijd heb ik voor onderweg gebruik gemaakt van Canon compact camera's. Prachtige toestellen maar met een te gering zoombereik. Panasonic heeft een nieuwe compactcamera met grote sensor en met een zoombereik van 25 tot 400 mm. Eerdere pogingen om een royaal zoombereik te krijgen hebben nooit goed uitgepakt. Zelfs de 18-200 zoomlens op de Nikon spiegelreflex bleek kwalitatief onder de maat. Panasonic heeft het ditmaal wel goed voor elkaar. De leverancier belooft me zwart op wit dat als ik over de scherpte niet tevreden ben, ik de camera mag teruggeven.
De testrapporten kloppen volledig. De camera, met Leica lens, blijkt over het hele zoombereik ragscherp. Met 20 miljoen pixels kunnen er zelfs forse deelvergrotingen worden gemaakt.

De foto van de wieken van de molen en de opname hiernaast zijn beide vanaf hetzelfde standpunt gemaakt. Echt fantastisch.

De volgende etappe is De Woude waar we bij ons thuis de koffie met koek goed laten smaken.
Na een uurtje rijden de vier resterende fietsers naar het noorden. Jan Geel heeft kennelijk de gang er stevig in gehad. Na precies een uur meldt ie dat hij de 41 km heeft afgeraffeld.

Al met al een prachtige rit die naar meer smaakt.